öncelikle yapmam gereken tanımı aradan çıkarma konusunda kasıyorum. çünkü tanımsız, tarifsiz bir eylem bu, sanırım en iyisi konuya balıklama atlayıp entry sonunda formalite/ format icabı alakasız bi tanım yapmak.
yaa böyle de kendimi ele veririm.
neyse ben severim abi ev işini, ütüyü, temizliği, yemek yapmayı...
annem de titizdir, alakasız şeyleri bile ütületirdi bana. zoruma gitmez yani. hatta ortaokulda defterlerin kırışan yapraklarını bile ütülerdim. O derece ...
yazar burada üşengeç birisi olmadığını anlatmaya çalışıyor.
Neyse, ben bunu kısa sürede başarabilenleri tebrik etmek istiyorum ki babam da bu gruba dahil. Ama ben beceremiyorum. Hayalimde hep babam gibi kumaş pantolon ütüleyebilen biriyle evlenmek var, başka da bir kriterim yok zaten. *
Bi kere çift çizgi olmaması lazım ki bence çok zor. Hadi çizgiyi yaptım, o iç kısımdaki kırışıklık nası gitcek, hadi gitti, bu sefer çizgi bozuluyo. Ben bi pantolonu 1,5 saatte falan ütüleyebiliyorum ve o pantolon 1,5 dakikada kırışıyor.
Yaprak sarması gibi. Saatlerce uğraşırsın sarmak için, 10 dakikada biter. bereketsiz bi'şi.
Belki de devlet dairesinde çalışmak istememe nedenim de budur.
Tanım: o kadarcık kusur kadı kızında da olur denilesi kızdır. *
1) pantolonun tamamen kurumuş olmasına dikkat ediniz.
2) pantolonu paçalarından birleştirip kenar çizgisi belli olacak şekilde havada düzeltiniz.
3) hiç bozmadan boylu boyunca ütü masasına yatırıp; pantolonun bir bacağını katlayarak üst bölgeye çıkartınız.
4) elinizi hafif nemlendirip pantolonun masadaki bacağını dümdüz ediniz.
5) ıslatılmış tülbenti tam çizgi olması gereken yere yerleştirip santim santim ütüleyiniz.
bu ütüleme esnasında önce ütünün ucunu kullanınız, sonra bütün çizgi oluştuktan sonra geniş hareketlerle çizginin etrafındaki alanı tüm tabanı kullanarak ütüleyiniz.
6) katlanan paçayı ütülenmiş paçanın üzerine yerleştirip aynı hareketleri tekrarlayınız.
7) sakince kaldırıp asınız.
temizlik, bulaşık, yemek gibi bilimum ev işlerinden anlamasına rağmen, konu gömlek manşetleri ve kumaş pantolon ütülemeye geldiğinde beceriksizliği tutan kızdır. kendimden biliyorum ki, anne olsun anneanne olsun evin diğer bayan bireyleri olsun seferber olurlar buna pantolon ütülemeyi öğretmeye, en sonunda pes edip ne halin varsa gör derler.
kumaş pantolonları kuru temizlemeciye vermek ya da iki haftada bir ütü için eve yardımcı almak gibi çözümleri vardır bu sorunun. fazla kafaya takmaya değmez.
kumaş pantolonu düzden ütülesen parlama yapar, tersten ütülesen çizgiler içerde kalır. daha bir çok püf nookrası vardır... kumaş pantolon ütülemek zahmetlidir. işte bu yüzden "ben bilmiyorum ütülemeyi" diyip kenara çekilmek en mantıklısıdır.
(bkz: devam kızlar)
- hayatım bu pantolona ne yapmışsın böyle ya çift çizgi olmuş?
+ sen dalga mı geçiyorsun benle tarık ben o kadar uğraşayım ter dökeyim bir pantolon için sen burda ayaklarını uzatmış kanepede oturuyorsun ordan laf yetiştirmek kolay tabi bikbikbikbikgavgavgavgavgav....
- (bkz: la havle vela kuvvete)
çalışıyor olmasa kumaş pantolonun canı cehenneme deyip giymeyecek vede giydirmeyecek olan kız çeşididir, çalışıyorsa ve kumaş pantolon giymeye mecbursada terzi yada kuru temizlemeye parçasını 3tl ye ütületmeyi göze almış kızcağızdır.
babasıyla, en az iki tane abisi olmayan kızdır.ya da baba zaten vardırda abileri yoksa beceremez pantolan ütülemeyi..*
ailesinde en az üç erkek bulunan bir kızın ütü yapmayı heleki pantolan ütülemeyi bilemeyecegini sanmıyorum.*
evlenilmeyecek kızdır. ulen zaten üniversite hayatı olan herkes yemek yapmayı, bulaşığı, çamaşırı bir şekilde öğrenir. geriye bir tek ütü kalır ki, genelde t-shirt ve kot ikilisi ile zaman geçirildiği için ihtiyaç da duymamışsınızdır. ancak okul biter, kumaş pantolon, gömlek ve ceket üçlüsü girer hayatınıza, bir de bunları ütülemek için biri gereklidir. işte evlilik bahanesi. e bunu da beceremiyorsa niye evlenelim? ***
edit: ulen ütü yapmayı bilmeyen ne kadar çok dişi varmış. tamam, onu da ben yaparım amk.
