bundan yıllar önce kabul edilmişken gitmekten vazgeçtiğim ve bunun pişmanlığını sürekli yaşadığım, ama gitseydim daha çok pişman olurdum diye düşündüğüm askeri lise.
Geçen eminönü sahili nden birkaç dakika seyrettim. Kardeşim de yanımdaydı. Ya gel dedim şu Üsküdar vapuru na atlayıp gidelim bir çay içer döneriz. Abi manyak mısın falan dedi zaten vaktimiz de pek yoktu gitmedik. Valla daha önce de dediğim gibi görünce dayanamıyorum. Bir duygusallaşma bir göz yaşarması oluyor istemsiz. Böyle bir huyum var benim yahu. Asker , askeri öğrenci falan görünce ağlama hissi geliyor. Böyle koşup hepsini sarılıp , öpesim tek tek ceplerine harçlık koyasım , bir yerde yemek yediresim geliyor. Yazarken bile bunları içim titriyordu.
Kapatılacak artık. Ya 15-16 yaşında çocuğu kim darbe yapmak icin kullanır. Allah belalarini versin.
mensubu ve mezunu olmaktan gurur duyulan okul. öğrencileri için "şanlı yuva".
--spoiler--
Ufkunda Güneş saklı, omuzlarında gökçe,
Kaç dehayı üzerinde gezdirmiştir bu bahçe,
Okul ayak sesleriyle kaç kere inlemiştir,
Şu duvarlar marşını kaç kere dinlemiştir,
Kaç kişiyi sırtlamıştır inip çıkan yokuşlar,
--spoiler--
yıllar yıllar önce askeri lise imtihanlarına girip çok iyi bir dereceyle kazanmıştım... gönlümde sadece subay olma hayali vardı... ama gözüm birazcık bozuk diye elediler... eğer gözden elenmeseydim, kuleli askeri lisesine girecektim... şimdi şükrediyorum gözden eledikleri için, asla o disiplini kaldıramazdım ve ordununda içler acısı hali ortada, kesin üstlerine karşı gelmekten atarlardı beni...
Cumartesi önünden geçerken bir kere daha hayran bırakan muazzam okul. Öyle beylerbeyi nden kanlıca ya doğru giderken önünden geçiyordum. Durdum geleceğin subayı o genç çocukları gördüm. Böyle yanlarına gidip hepsini öpüp sarılıp ceplerine harçlık koyasım geldi. 10 dk daha dursaydım ağlardım herhalde. Neyse iste askeri öğrenci falan görünce duygulanıyorum tutamıyorum kendimi.
röntgen ile belimdeki eğriliği zar zor fark eden sivil doktara karşı bir bakışta "skolyoz" teşhisi koyan orospu çocuğu, gözlüklerine attırdığımın askeri doktor evladı yüzünden gidemediğim okul. bir ukde.
kara harp okulu'na öğrenci yetiştiren askeri lise.
kardeşimin asil olarak kazandığı fakat yedeklerden ışıklar askeri hava lisesi'ne girdiğini öğrenince pilot olmak hevesiyle elinin tersiyle ittiği lise.
lakin ışıklar'ın, havacı yetiştirmek amacının hata kabul edilmezlik üstüne kurulu olduğuna inandığı -sözde- eğitimi sonucu kendi isteğiyle okuldan ayrılmasıyla 'keşke kuleli'ye gitseydim.' dediği okul ayrıca.
öğrenci ortamı hariç çok tırt okuldur. özellikle ana babası olmayan öğrencilere militarizm enjekte ederler. hasta ederler adamı. bitse de gitsek gözüyle bakarsın olaya. vatan için adam yetiştirip, kişisel egolar uğruna öldürürler yetiştirdiklerini. adına da şehit derler kimse çakozlamasın diye.
