Daha dün gibi hatırlıyorum, askeri lise sınavlarını kazanıp bedeni-fiziki yeterlilik ve yapılacak mülakatlar için istanbulun yolunu tutmuştum. elemeye girdiğim elemanlarla gün boyu o heybetli lisenin koridorlarında altımızda yalnızca bir beyaz donla dolaştığımız için aramızda ister istemez bir ahbaplık olmuştu. çoğu saf anadolu çocuklarıydı. 22 kişilik gruplara ayrılıp elemelere öyle girdik. aralarında cemaatçi olarak niteleyebileceğim en az 5 6 kişi saymıştım.geldiğim il cemaatin merkezi illerinden biri olduğu için kimin ne bok olduğunu rahatlıkla sezebiliyordum. ama inanın ne oldu kazandılar mı torpilliler miydi bilmiyorum. hatırladığım tek şey gözümdeki minimal katarakt yüzünden göz muayenesinde ismimin üzerinin çizilmesi olmuştu. okulun boğaz kıyısına bakan bahçesinde oturup uzun süre ağlamıştım. daha sonra içimde buruk bir hüzünle evimin yolunu tutmuştum. şimdi de garip duygular içerisindeyim. belki de o gün ağlamasam bu gün ağlayacaktım.
mezunlarindan biri olarak, derslerime giren komutanlari falan ziyarete gittigimde, uzun sacim ve sakalimdan dolayi pesime bir astsubay takilmis, kan ter icinde beni aksam 5'te ancak bulabilmistir. *
-kardesim sen neredesin ya, 1,5 saattir seni ariyorum!
-ii seyy, ogrenci amiri'nden izinliyim ben ya, daha n'olsun?!
-olur mu kardesim oyle sey, sivil hayat propogandasi yapiyormussun ogrencilere!
-alla alla, iyi de ben hicbir ogrenciyle konusmadim ki?!
-ya konusursan!
-hasss...binallahh... tamam ya ben gidiyorum...
her seye ragmen, turkiye'nin en iyi olanaklarina ve manzarasina sahip lisesidir. az aglamamisimdir hani bogaza karsi. disi seni, ici beni yakar familyasindandir. yine de iyidir, hostur, mezun olduktan sonra bir seyler hissettirir...
Marmara Universitesi'nde Almanca Isletme ya da Isletme Enformatigi okuyan ve Uskudar'dan soz konusu bolumlerin bulundugu yerleskeye otobusle gelen ogrencilerin yanindan gectigi askeri okul. Ayrica okullararasi satranc turnuvalarina yolladiklari takimlari da her zaman cok guclu olmustur. Binasi, eski olmasi ve boya gerektiriyor olmasina ragmen, Bogaz'in guzelliklerinden biridir. Ogrencilerini sokakta yururken tanirsiniz, cunku sivil giyinmezler. Saygi duyulmasi gereken bir okul.
2005 yılında mezun olduğum, ve mensubu olmakla her zaman gurur duyacağım, boğazın incisi ve Türk Silahlı Kuvvetlerinin Kabe'si olarak da bilinen, kulelerinin üzerinden istanbul'a bakmanın (bkz: yasaklar delinmek içindir) inanılmaz zevkli olduğu okuldur. Ayrıca eğer o sıralarda istanbul ingilizlerin işgalinde olmasaydı ulu önder Atatürk'ün de okumuş olacağı okuldur. Aziz Nesin, Ömer Seyfettin gibi sanatçılar ve düşünürlerin yanında Türk tarihine damga vuran nice askeri de yetiştiren şanlı yuva. Ku Ku Le Le Kule Kule KULELi KULELi şeklindeki temposu da ayrı bi güzeldir. Ayrıca askeri liseler arasındaki spor müsabakalarındaki en holigan taraftar grubu da Kuleli'de mevcuttur.
"kuleye çıkan işer." sözünün vuku bulduğu,bir mezunu olmak ile gurur duyduğum okulum.askeri liseler içinde en eski ve köklü olan askeri lisedir.üst dönem-alt dönem arasında her askeri lisede olan baskı ve "zulümler" bu okulda da mevcuttur.yatak toplatmak,defterleri kaplatmak vs en hafiflerindendir. sadece kara harp okulunun değil aynı zamanda hava harp okulu nun öğrenci kaynağının bir kısmını teşkil eder.eğer benim gibi ortaokulda havacı olarak girip daha sonra sağlık nedenlerinden dolayı kontrolde hava harp okuluna gidemeyeceğiniz anlaşılırsa ya kara harp okuluna gidersiniz ya da hürgeneral olup sivil hayata başlarsınız,tabi paşa paşa sizin için takdir ediler tazminati ödeyerek
türkiye'deki 4 askeri liseden en karizmatik olanıdır.çengelköy de bulunmaktadır.okuması çok zor olan bir lisedir.çok heybetli bir binası vardır.adından da anlaşıldığı gibi 2 tane kulesi bulunmaktadır
