ilkokul zamanıydı mevsimlerden kış, havalardan soğuk, renklerden beyaz hakimdi. hoşlanılan kızla ufak şakalaşmalar yapılırken birden elin ayarı kaçar taş gibi yapılmış bir kartopu olağanca hızıyla kıza fırlatılır. sonrasında burcu burcuu bişey oldumu burcu iyimisin ? tam bilmiyorum ama büyük ihtimalle kızın kafasının içinden gelen ses tam olarak şuydu dızınnnnnnnggg. o kadar naif bir kızdı ki küfrettiysede içinden etti ama ağlamaları bana yetti. sonra yaklaşamadım bidaha ona utandım. buradan ilk hoşlandığım kıza özürlerimi iletiyorum tekrar.
kışın olmazsa olmazlarındandır. Donmuş kulak eve gelince bırkalama sureti ile daha da uğraşılarak abi abla kardeşin canı sıkılır ama bir o kadar da eğlenilir. (bkz: kar yağsın artık) (bkz: kartopu)
