genelde metrobüste meydana gelen hadisedir. er kişi çok sevdiği müziği dinlerken eli ayağı durmaz gaza gelir ve son sesi açar. bir süre sonra kulaklıkları çıkarıp iki eliyle öne alarak acaba dışardan nasıl geliyor diye dinler ve durumu kontrol eder. işte bu duruma kulaklık otokontrolü adı verilmiştir.
Eskiden benim de böyle bir kaygım vardı. Bir ara baya utangaçtım. Mesela dinlediğim müziklerin beğenilmemesinden, bunları mı dinliyon lan sen gibi tepkiler almaktan çekinirdim. Kulaklıkla müzik dinlerken bile aman başkaları duymasın diye kendimin bile zor duyacağı seviyede kısık bir şekilde dinleyen yıkık ben, nasıl oldu da kulaklık yokken bile herkesin içinde son ses müzik dinleyecek hale geldi bilmiyorum. Zamanla insanların kendilerine ve fikirlerine karşı verdiğim değer azaldığından böyle oldu galiba.
Neyse ben şeyden bahsedecektim ya uzun süre kulaklıkla müzik dinledikten sonra kulaklığı çıkarınca gelen oh be dünya varmış hissinden. Bu duruma değinen bir başlık aradım da bulamayınca buraya yazayım dedim. Konuyu yine saçma sapan bir yerden bağlayıp uzattıkça uzattım. Yine gevezeliğim üzerimde.
