eğer toplum içinde yapılıyorsa, sizi çok fena rezil edebilecek durum.
evet, subjektif entryi genel bir tanımla objektif hale getirdikten sonra, başlayayım hikayeyi anlatmaya. * kızılay'dan ankaray metrosuna binip besevler'de evime gitmek üzere indim. tam metronun gazi üniversitesi çıkışından çıkacaktım ki kola ve bilimum abur cuburun satıldığı bozuk parayla çalışan makineyi görüp, sigarayı da bıraktığımından dolayı kendime mükafat olarak bir kola alayım dedim.
(bkz: parasal kaygılardan dolayı sigarayı bırakan öğrenci)
saat 22.30 civarı. son model ipodlara inat çıkardım emektar mp3 çalarımı ve son seste da poet ve saian'ın barış için savaş şarkısını dinliyorum. (bilenler bilir, gürültülü bir şarkıdır.) dış dünyayla bağlantımı bu müzik sayesinde kesmiş durumdayken, tam da meslek eğitim fakültesi'nin önünden geçerken, o anda içtiğim kolanın etkisiyle ağız yolundan bir gaz patlaması oldu bende ama ben bunu duymadım. * bu esnada yanımdan geçen üç kişilik kız grubunun önce şaşkın sonra gülen yüzlerini görünce durumu anladım. daha sonra evime gidip kapıyı açmaya çalışırken içimden geçirdim: ya saat 22.30 değil de, 13.30 olsaydı!
