Beylikdüzü'nde unuttuğum aygıt.
Almaya gitmedim, gitmem de.
Ayfona HTC kulaklığı takıyorum şu an; ama çıkartınca hala kulaklık var gibi gözüküyor.
O kadar gitmem yani almaya.
Bir eksternal aygıt.
Sokaktaki mal insanların seslerini duymamak için kullandığım müthiş icat.. hem ne demişler müzik ruhun gıdası dinle mutlu ol..
Birde insanları görmemek için özel gözlük yapılırsa tadından yenmez.
Kulak kanatan modelleri de varmış. Zaten içime sinen bi Kulaklık kullanmayalı çok oldu. Ya kablosu dolanır ya düzgün ses vermez ya da böyle kulağı yara yapar. Kımıl zararlısı gibi alet ama modern dünyanın olmazsa olmazlarından.
Mucizevi bir alet. Mükemmel bir sır tutucu, hislerin bedenine kulaklık vasıtasıyla kulaktan girer, geri de ancak o kulaklık çıktığında kaçar. Hiç yanından ayrılmaz, aklın misali dolanır bazen.
Kulaklığıma erkeklerin kendi araba anahtarlarına yaptığı muameleyi yapıyorum resmen. Altıncı parmağımmış gibi davranıyorum, her zaman erişebileceğim bir yerde durur. Bazen hiçbir şey dinlemesem bile kulağımda durur. Elimde olsa hiç çıkarmam. Bozulduğu zaman ise kalbim bölük pörçük olur, bir yanım hep eksiktir. Hemen yenisi temin edilir tabi. Ya da bir cepte de onun yedeği bulunmaktadır ki çoğu zaman bu durum oluyor.
Canımdır o benim. En yakın arkadaşım.
tek tarafından ses gelmediğinde çıldırdığım zımbırtı. önce kulağa cızırtı sesleri dolar, hemen ardından da kulaklığı kaybedersiniz. rıza baba halt yemiş bunun yanında, bunun ölümü daha acı.
