Islam dinine gore, insanin yatilma sebebidir... Anlamadigim olay; durum bu ise, tanri neden ibadet edilmeye ihtiyac duyuyor? niye hava atmak icin koskoca evreni yartmis? cennet 3-5 insancik yarat, sabah aksam dua etsinler, yeter... Hadi gectim onu olenlere ne oluyor, eskidi mi onlar da oluyor? Bir insan niye sonsuza kadar dua edemiyor? Ha iyi birey odullendirilmek icin cennete gidiyorsa, neden dunya ustunde odullendirilmiyor? Hem otekilere ornek olur, bak bana taparsan seker veriyorum falan diye... Gectim onu, cennetin daha guel bir yer olmasi demek, dunyanin cok siktirik bir yer oldugu anlamina geliyor... Bu durumda, dua eden insana dua bir yuk, cennete gidince bu yuk ustunden kalkiyor... O zaman tanri cennetekileri niye tutyor, bosuna hammalik degil mi? Hem dua etmiyorlar, hem de 72 hurinin etinden butundan yiyorlar...
Birakin allah asikna bu dogmalari, hayatiniza bakin. Kimse kimsenin kulu kolesi degildir, her insan kendi icin dusunur... Ha, sayet tanri varsa, o zaman bu akli insana o vermistir, kendi dusunsun, kendi kendinin efendisi olsun diye... Efendi olun, din somurulerine gelmeyin... Kimse kul kimse kole degil, herkes ogur, farkli bireylerdir... Yikin bu orumcek agli, tozlu eskimis duvarlarinizi!!!
Ölüm ve ölen insanlarla ilgili şu hikayeyi yazmak istedim. ilk "Sübhanallah kardeş ibretlik bir paylaşım" diyenin seovi'si olurum. Ön yargısız okuyun lütfen.
musa peygamber yaradana sorar:
''cana can katan erkekler ve kadınlar yaratırsın. sonra onların canını alırsın bunun hikmeti nedir?''
yaradan cevap verir:
"ey musa !.. tohum ek toprağa, bu sırrı kendin anla."
musa peygamber ilahi buyruk üzerine tohum eker tarlasına ekin biter. başaklar güzelce yetişir. orağı eline alarak ekinleri biçmeye girişir. sonra gaipten bir ses gelir:
"ekiyorsun ve bakıyorsun sonra olgunluğa erdiğinde onları niçin kesiyorsun?"
"ya rab" diye cevap verir musa peygamber "burda tane de var saman da layık değil tane saman ambarına, yazık olur samana da buğday ambarınada. elekten geçirmek birbirinden ayırmak şart."
yaradanın cevabı hepimizedir:
"insanlar arasında temiz ruhlar da var çamura bulanmış kara ruhlar da. bu sedeflerin hepsi bir değil kiminde inci var kiminde siyah kehribar. ortaya çıkarmak gerekir güzel ile çirkini, iyi ile kötüyü. tıpkı buğdayın samandan ayrılması gibi, ortaya çıkar kendi özünü."
