mana içinde mana olan, mesaj üstüne mesaj veren bir barış manço şarkısıdır.
şarkı sözlerine baktığınızda, olay kronolojik olarak anlatılıyor açık şekilde.
kul ahmet nasibe kısmete inanan, erken yatıp erken kalkan ve yoluna koyulan bir insan. mahalleli ahmet gibi değil. onlar lafla peynir gemisi yürütüp, kahvehanede takılıyorlar. lakin ahmet böyle yapmıyor ve bir gün kendisine bir ceket diktiriyor, yani karşılığını alıyor emeğinin, sonra bir de içine astar, mahallelide sadece gömlek var, mükafatı artıyor ahmet'in, konu komşu da iyice hasetleşiyor ahmet'e.
bir gün mahallede biri ölünce, vefat eden ortada kalıyor, "dünyevi hayat yalan" düsturundaki ahmet, ceketi sırtından çıkarıp ölenin üstüne örtüyor. orada "kefen parası bulamadı mahalleli" diye bir söz geçer, belki de ahmet ceketini satıp kefen ve defini karşıladı. ne olursa olsun ahmet üstüne düşeni yaptı, mahalleli onun hakkında yanıldı.
