hayatın keşmekeşliğinde bir an da olsa kendisini dinlemeyi ba$arabilmi$ insan. kendi çizgisinde yürüyor, güzel dü$ünceleri var hayata kar$ı. bazen bertaraf ediyor her $eyi, kırıyor harflerini bir ünlemle.
bir $ekilde rezonans yakaladığım ki$idir, susar bazen, tebessüm eder, a$ık olur, hayallere dalar gider. uzatmalı ya$antıların o kırık aynalardaki yüzüdür. plastik çiçeklerle bezensin odan, kızıl rüyalara dal, duvarda bir tablo olsun ve bir çocuk dönüp sana tebessüm etsin, birden fırtına dinsin, evren dinamizmini yakalasın yeniden, caddelerdeki ta$lar bilsin kederini, kristaller gökyüzüne yol alsın, saklambaç oynayan çocuklar dönsün etrafında ve sonra bir karanfil sarılsın ellerine..
