samimiyetten ileri gelmektedir. yaş ilerledikçe övgü kelimesi olarak kullanılan küfürler farklılık gösterir.
daha toy iken; "...eh bea bilader köpekler gibi yakışıklı olmuşsun..."
orta yaşlar; "...vay a.q. çocuğu harika yapmış lan..."
orta yaş üstü; "...allah senden razı olsun muharrem ibnesi, tuttuğun kol gibi olsun..."
vs. vs.
kahvede izlediğim galatasaray-juventus maçından bir örnek vereyim.
maç esnasında hakan şükür bir çok gol pozisyonundan yararlanamaz, fakat en sonunda meşin yuvarlağı ağlarla buluşturur.
yanımdaki amca: bravo a.q nun çocuğu, bravo..!
bize ait olan, bizi biz yapan, içten, doğal ve bir o kadar dürüstçe bir yaklaşım. burada en kilit kelimeler aslında doğallık ve dürüstlük. çevreme şöyle bir bakıyorum da, "evet lan bu iyi adam, aklı başında biri" yakıştırmasını yaptığım herkesin, tuttuğu takıma, beğendiği artiste ya da aşık olduğu insana davranış şeklinin hep böyle olduğu kesin.
şöyle maç izlerken golü atan adama "vay orospu çocuğunun evladı, piç ne gol attı be!" gibi bir nara haykırmayan insanın kişiliğinden de, karakterinden de şüphe ederim. bize uymaz öyle "diiiifens, diiiifens"; ya da "oooohhh, yeeehhh, shit" gibi bayat tabirler. hem izlediğin atraksiyonun şanına gölge düşürür hem de eğlence unsuru kalkar ortadan. bir başka açıdan daha bakalım. hoşlandığı kızdan bahsederken içinden "abi, ben kevaşeye çok bağlandım, evleniim mi acaba ben bu orospuyla" diye bir düşünce geçirmeyen insanın samimiyeti de yozdur, kokuşmuştur. böyle insanları uzak tutarım kendimden.
ayrıca dünyada sırplar ve hırvatlarla birlikte en çok ve orjinal küfürleri üreten ve eden milletiz. bunu biliyor muydunuz? ha. bu bence yeterince övünülecek birşey. hani nerde o bize üçüncü dünya ülkesi diyenler. sorarım. alın size şahane bir özellik ve nitelik. buna sahip çıkmayan da gitsin götünü parmaklasın.
kuvvetle muhtemel biz türklerden başka hiçbir ırkta olmayan durumdur.
edit: hiçbir yabancının karşısındaki takdir ettiğini göstermesi için "f.k you duuuude" falan dediğini sanmam.
