küçük çocukların çok bilmişliklerinden, konuşmalarından, boyundan büyük şeylere kalkışmalarından ötürü bazen küçük olduklarını unutup büyük adam gibi davranmaya başlaması durumudur.
ayrıca bazıları vardır ki bunu abartmaktadır. memleket meselelerini bile elinden gelse konuşacaktır..
çocukluğumdan beri sürekli isyan ettiğim bir olgu. efendim büyüklerimiz, bazı bazı 'aa eşşek kadar oldun, yakışır mı sana zırt pırt bakkala gitmek?', bazen de 'sen bacak kadar boyunla karışma öyle herşeye' bu ne iştir anlayamadım. nabza göre şerbet veriyor işte büyüklerimiz,işlerine nasıl geliyorsa öyle muamele yapıyorlar. bazen eşek kadar adam oluyorsun, bazen de 'bebek'.
ebeveynlerin işlerine geldiğinde uyguladıkları yöntemdir.
"aa sen büyüdün artık, böyle yapma." gibisinden. işlerine gelmiyorsa "sen sus bakıyım küçüksün daha." denilir.
bu çağımızdaki bebeerkilliğin doğal sonucudur. çok önceden ataların sözlerine göre hayat düzenlenirdi*. daha yakın bir geçmişte kısa bir süre babalara göre yaşam şekil aldı*. şimdi ise çocukların sözlerine göre yaşam düzenleniyor*. bu gidişle ileride daha cenin halindeki bebeğin durumuna göre yaşam düzenlenmesi olası.
çocuğun büyüdüğünü zannetmeye başlamasıyla ailesinden yetişkin muamelesi görmek istemesine vesile olan, aşırı özgüvenli çocuklarının kuklası olma durumuna kadar aile faciası yaşanmasına sebebiyet veren yanlış bir tutumdur. psikologların yıllar önce savunduğu bir olgudur ancak son zamanlarda "çocuklarınıza yaşlarına göre davranın" demeya başlamışlardır, bir bildikleri vardır heralde diyoruz. hadi birde bunu deneyelim bakalım.
