Anne, ne olursa olsun saygı gösterilmesi gereken birisidir.Fakat kendinden bir parça olan çocuğunu, duygu sömürüsü amacıyla kullanan birisine acısayım gelmiyor.. Sadece o garip çocuğa üzülürüm, anne-baba seçme özgürlüğü olmayan o çocuk, acıdığım tek kişidir..
Çoktur bunlar. insanların iyi niyetlerini sömürürler. Hepimiz elbet sahit olmuşuzdur böylelerine. Reddettikçe azalacaklarını düşündügüm fakat bu önermemin doğrulanması için bi on sene beklememiz ve bu tür sahıslara karsı iyi niyetimizi dizginlememiz gerektigini düşünmekteyim. Umarım aşılabilir bu şekilde.
kadını görünce birkaç saniyede şu düşünceler belirir;
-çocuk gerçek mi ki?
-kaçırmış olmaz herhalde çocuğu(yok canım)
-gerçekten arabası evi var mı ki bunların(bi de oluyomuş,haline yan aydur:)
-belki de parayı kötü kalpli bir adam alıyodur bunlardan bunlara da bi kuru ekmek veriyodur(sessizce beklesem mi parayı almaya gelen olur mu diye?)
-gidip oturup yemek mi yedirsem bunlara? çocuğa mama bez falan..
-kesin dalavereci bunlar .
-nasılda ısrar ediyor.
-ver bi kaç kuruş yürü git sana ne be!
"sokaktaki dilenciye para vermediğimde içim sızlıyor,dönüp o yolu tepip parayı veriyorum, öyle bir insanım." diye insanların kendi iyilik derecelerini anlatmakta kolaylık sağlayan kadın.
