bazen bir bebek, bazen sevdiğinizdir uyutulan..
her biri ayrı güzel..
gül tenine dokunmaya kıyamadığınız bebeğiniz, sonsuz bir güvenle başını göğsünüze, omuzunuza yaslayıp kendini uykuya bırakır. bebek kokusu burnunuzu boşluk bırakmamacasına doldururken, teninin güzelliğine, bedeninin minikliğine, sizin bir parçanız olan küçük insanın varoluşundaki mucizenin büyüklüğüne inanamazsınız..
yüreğiniz öylesine şişer ki sevgiden, bedeniniz yetmez olur.
hissettiğiniz sevginin cüssesinden ötürü yerinde duramaz halde, ama uyandırmamak için devinimsiz durur, sevgiyi sesinizle ninni olarak iletirsiniz, arada dokunur dokunmaz buseler kondurarak..
öylesine teslim olmuş gibidir ki, kim kime teslim olmuş karışır..
gözkapakları kıpırdar hafifden, dudaklarının üstünde, şakaklarında çiğ taneleri gibi terler birikir, yanaklar toz pembe.. kendinizi, onun nefes alışının ritmine uydurursunuz ve tüm geriliminiz uçar gider..
yaşadığınız en güzel an'lardan biridir..
bazen de sevdiğinizdir uyuyan, başını yerleştirip kucağınıza ..
parmaklarınız hafif hafif yüzünün kıvrımlarında dolaşırken, sevginizden duyduğu şımarık mutlulukla, bakar arada gözlerini aralayıp..
her kıvrımı bir daha ezberlersiniz, her sivilce izini, kulağının birleştiği noktayı, burnunun kavisini, dudaklarının kıvrımını, boynundaki çıkıntıyı..
ne güzel uyuyor diye düşünürsünüz, huzurla ve bebek gibi..
işte o 'an' sonsuza dek size aittir, çünkü beyninize kazınan anlardan biridir..
mayışmış bir kedi gibi olur sevgili...o mayıştıkça içiniz onun sevgisiyle dolar...
saçlarını okşarsınız durmadan...ağırlaştıkça ağırlaşır...emin ellerdedir o.
onun kalbinden sizin kalbinize devamlı akan bir sevgi pınarı oluşur.
o anki huzur anlatılmaz yaşanır.
