Onca derdin yanında kuaförsüz kalmışız nedir ki, devede kulaktır.
Corona zat-ı şahaneleri ülkemize teşrif ettiği günden beridir, kıytırık bir kalemle tepede topuz şeklinde gezen bünyemin hiiiiç dert etmediği yasaktır.
Arada bir kalem değiştirip, kendimi mutlu ediyorum işte yetmez mi?
Mahalle yanarken, tarakmış, fırçaymış, kuaförmüş gibi dertlerim yoktur neyse ki.
Yemişim kuaförü!
Ah hayır, görüştüğüm kızlardan birisi kuaförde çalışıyor. Evlerine gidemem ve kafeler kapalıyken çalışmıyorken evden çıkmasına yönelik ailesine iyi bir neden veremeyiz... Bu salgından nefret ediyorum.
beni hiiiç ırgalamayan bir gelişme. saçlarım kıvırcık, makas izi vs. derdim olmadığı için kendim rahatça kesebiliyorum. cilt bakımı gibi bir derdim zaten yok, hayatım boyunca toplasanız üç kere falan yaptırmışımdır. maniküre veya pediküre gitmem, ihtiyaç duymam. yüzümde tüy namına tek şey kaşlarım, dolayısıyla onun için de kuaföre pek gitmem. tek üzüldüğüm kuaförlerin ekonomik sıkıntıya düşecek oluşu.
