ve fakat çok enteresandır bu kadınlar. gerçek bir acıdan geçip çıkmadılarsa yani sadece saç kestirdilerse ağlamak yersiz. şimdiye kadar hiçbir kuaför çıkışı ağlamadım arkadaş, kökü bende gerçekten özel bir çabaya da gerek yok zorlamayınca uzuyor. ama bir epilasyon sonrası ise o kuaför çıkışı ağlaması birazcık mantıklı olabiliyor. özellikle genital bölgeler, ah yaktın bizi temizlik.
saçı kısacık kalmıştır.
rengi çok kötü olmuştur.
kaşının şekli bozulmuştur.
saçının modeli düzeltilemeyecek şekilde kötüdür.
-
geri dönüşü zor veya imkansız bir hata yaptıysa kuaför, böyle bir kadına rastlamak mümkündür. birkaç kez başıma geldi. dip boyatmaya gittim, dibim turuncu oldu. o dipteki saç uzayıp da uca gelip kesilene kadar onun izini taşırsınız. düzelttireyim deseniz, saçınız yanar. ben ağlamayayım da kimler ağlasın?
başka bir zaman uzun belime kadar saçımı, kumla'daki bir kuaför "kırıkların var" diyerek kesmeyi teklif etti ve ilk makas darbesini ensemden vurdu. yine o an geri dönüşü olmayan bir an ve üzerine 7 sene geçti, saçım hiç o boya gelmedi bir daha.
saçını koyu yap saçını koyu yap diye verdiler gazı birkaç ay önce. ben de gaza geldim, ulan değişiklik olsun senelerdir sarı dedim, boyattım bok rengi oldu, düzeltelim dediler saçımın .mına koyuldu. yine düzelmedi. başka kuaförlere gittim, duyduğum hep aynı şeydi: "bu saç kesilip yerine full yenisi gelmeden sarı olamazsın" oturdum mecburen kestirdim bari sağlıklı uzasın diye, berbat görünüyordum ve bu uzun süre geçmeyecekti, yine ağladım.
