"krizi görüp önlem almayan yönetimin dini var mıdır" sorusunu akla getiren önerme.
her şeyi sade vatandaşın sırtına yükleme çabasındaki yönetim ve büyükbaş sanayiciler, sadece kişisel menfaatlerin peşine düşmüşlerdir. bile bile halkın krizde boğulmasına sebep olmuşlardır.
böylesine likitite sıkıntısının olduğu bir durumda bile dünyada en yüksek faiz oranına sahip ülkeyiz. ayrıca hala piyasalara para sübvanse edecek adam akıllı bir girişim olmadı. talebi arttıracak vergi indirimlerinden eser yok. memur ve emekli maaşlarını yüksek oranda arttırmak gerekirken (%30-40 veya daha fazla), aksine enflasyonun altında maaş artışları ile iyice insanlar sefalete mahkum edildi.
düşünün ki hisse senetlerini teminat olarak veren kurumlar, borsada değer kaybeden senetlerini alımla desteklemek yerine devlet garantisi isteyip sade vatandaşın sırtına binmek istiyor. senet değer kayıplarından ortaya çıkacak teminat açıklarını vatandaşın yüklenmesi sanayiciyi desteklemek değil, sanayicinin art niyetli olmasıdır. hepsinin kasası para kaynarken senetlerin düşmesine seyirci kalmaktalar. piyasaların ayrışmaması, etik olan sanayiciyi bu şekilde ezerek, nerede puşt pezevenk takımı varsa onları karlı duruma getiriyor.
