krizin olmadığını inkar eden kördür. ama: krizden maksimum karla * çıkıp yıllık karını bilmem kaçyüz milyon dolara çıkarmak isteyenlerin de çalışanlarını ve iş arayanları sonuna kadar somurmasıdır *. ne yazık ki krizden etkilenen de hep çalışandır, bordroludur ya da iş arayandır. bu şirketler krizden sonra da hiç utanıp sıkılmadan: krizde şu kadar kar ettik, krizi şöyle atlattık, insana yatırım yaptık gibi laflar söyler. işinden, gerçekten başarılı olduğu halde kriz bahanesi ile çıkarılmış insanlar yok mu etrafınızda. yeni iş bulmak umuduyla gittikleri firmaların çoğundan asgari ücretin biraz üzerinde maaşlar teklif edilip küsenler yok mu?
devasa şirketlerin devasa boyutlara gelebilmeleri, aldıkları ölmüş eşek faizli kredilerle oluyor. kazandıklarını gayrimenkule yatırıp, kriz anında işini büyütmek için o gayrimenkulu satmak yerine devletten ayni şartlarla kredi alamadığında da şerefini haysiyetini almak istediği kredinin milyarda birine satıyorlar, iflas bildiriyorlar falan filan. çalışanı bunalıma girip otuzlu yaşlarında canına kıymış, işsiz kalıp yıllarca okuyup büyük ideallerle işbaşı yapmış ama sonunda kıçında patron tekmesinin iziyle haksız yere ortada kalmış, kimin umurunda. seni beni, sevmekle terk etmek arasında bırakanların ,suni kavgalar çıkaranların, hiç ölmeyecekmiş gibi kuduz bir hırsla saldıranların hiçbiriyle hesabım bitmemiştir. alacağımı öbür tarafta en acı şekilde tahsil edeceğimi söylüyorum sadece ve seviyorum ve terketmiyorum.
