ali bulaç, modern aile yaşamını (hayatı değil) harika bir tespitle anlatıyor:
ilahi yasa burada da hükmünü icra ediyor: Kreş eken huzurevi biçer. Arpa ekilen topraktan buğday biçildiği görülmemiştir, ne ekersen onu biçersin. insan kişisel hayatının çevriminde yaşlanınca çocuklaşır; bakıma, şefkate ve sıcak aile ortamına muhtaç olur. "Çalışma hayatı, daha çok gelir ve kariyer" diye kreşe verilen çocuklar, büyüyüp de anne ve babalarını huzurevine verdiklerinde onlar da "Anne, baba, kusura bakmayın biz de çalışmak veya kariyer yapmak zorundayız, sizinle uğraşamayız" derler
doğru tespit lakin kadının çalışmasına bir engel değildir.
aslında orada eksik olan büyükanne ve büyükbabadır.
eskiden nasıldı, kadın tarlaya gider kocasıyla çalışır, büyükanne büyükbaba torunlarla ilgilenirdi.
bu aynı şekilde devam ettirilebilir.
demek ki neymiş, çekirdek aile o kadar da iyi bişey değilmiş.
iyi eğitimli gelin, kaynanalar birbirleriyle gayet iyi geçinebilir.
