sana yemin ediyorum: kredi kartı borcumun kederinden, gidip kredi kartımla alışveriş yapıyorum. yemin ediyorum. kederimi sekize ona böldürmüş gibi hissediyorum.
böyle saçma, böyle paradoksal... böyle yavşakça bir şey. yemişim paradoksunu.
kredi kartını, düzenli bir şekilde ödeme yaparak kullanan müşteriyi, zaten bankalar sevmez. borç yapacaksın ki, faizler ile banka coşsun. hatta icralık olmalısın ki, iyice sömürsün seni. yoksa, düzenli ödeme yapan müşteri bankayı kullanır ki, bu da bankacılığın (aslında tefecilik) ruhuna ters.
çözümü basittir.
1: kredi kartının rakamları kalacak ancak kullanılmayacak şekilde kırın.
2: o kalan numaralarla bankamatikten kartsız işlem menüsünden her ay kalan borcun asgarisini ödeyin.
3: başka kredi kartı talep etmeyin.
4: cebinizde ki kadar harcayın. ben bu sayede kurtuldum.
deneyin oluyor. her ay ödedikçe asgari doğal olarak azalıyor. sona doğru çerez parası kadar kalıyor ve bitiyor.
