bankalarin, gelire gore limit vermemesi ile baslar. ardindan bireyler bu limitleri optimal biçimde kullanamazlar. ta ki ucan kusa bile borc yapıncaya kadar harcamaya devam ederler. artık cok gectir yorgan ayakta degil gobek seviyesinde kalmistir. e tabi gururlu(!) milletiz.. borç yuku agir gelir ve kisi kendini oldurur. birkac olumden sonra devlet düzenleyici(!) politikalar gelistirir. **
türkiyede bircok konuda oldugu gibi hiç gelişmemiş bir harcama kültürüdür,10 taksit nolcak,20 taksit nolcak baslar ve bu taksitler ilerleyen dönemde sahsın köyüne kadar yol olur.taksitler köye borclar göte girer asgasri tutarları bile ödeyemez hale gelince bileşik faiz 2'ye katlar ve eve gelen ihbarname ve icra takibi,kafaya sıkılan bir kursun yada boyna gecirilen bir ilmekle son bulur...
bir çok "niyazi"lere sebebiyet vermiş intiharlardır.halbuki biraz daha bekleselerde 5464 sayılı banka kartları ve kredi kartları kanunu imdatlarına yetişecekti.yazık oldu...
Bilinçsiz tüketim kirliliğine maruz kalmış toplumlarda görülür genelde.Suçlu kimdir?kredi kartıyla imkanlarının üzerinde harcama yapan toplum mu,sokakta önüne gelene maaşını bile sormadan kredi kartı dağıtan bankalar mı,yoksa insanları bu yola iten,asgari ücretle süründüren,kredi kartıyla birtakım ihtiyaçlarını geçici olarak da olsa karşılama hevesine kapılıp,ödeyemeyince de bunalıma sürüklenen topluma anasıyla ilgili bazı satma projeleri geliştiren hükümet mi,tartışılır...Ama bir sonuca varılamaz.Çünkü 'lan'et edilen devlet büyükleri vardır bu ülkede ve olmaya da devam edecektir,kredi kartıyla bilinçsizce harcama yapan eller yine aynı bilinçsizlikle doğru orantılı olarak oy sandığına uzanmaya devam ettikçe...
