bilhassa lan n'oldu şarkılarıyla andığım anadolu rok gruplarından. eski ama. notalara bile toz düşüyor, ilginç. hissediyor insan o zaman yolculuğunu yaşamadığı yıllar olsa bile. ve çokyıllar anısına dolaşmalı konserler vermeye başlayacaklar önümüzdeki günlerde.
amınakoyayım bunun, bu nasıl bir acıdır lan. ayak parmaklarımı oynatırken kramp girdi 1 saattir geçmedi acısı. yerlerde kıvrandım. hem kramp sırasında hem sonrasında hayvan gibi acıyor. kırılsaydı keşke daha az acırdı.
dün gece o kadar uzun zamandan sonra ilk kez canlı olarak dinledim.. vokalde sorun yok, şarkılarda sürekli ritm kaçırıyorlar, davul iyi ama gitarlar pert...
kafalar trilyon, adamların ayakta durmaya hali yok; iki kelimeyi bir araya toparlayamıyorlar. konuşurken tırtlar ama çalarken, söylerken eski tadı hafif de olsa buluyorsunuz...
seksen sonları, doksan başları krampı ile 2016 krampı arasında dünyalar kadar fark var... ölmeden önce son kez dinlenebilecek performanslar arasında... ancak ikinci kez katlanamayabilirsiniz...
(bkz:
eto bitmiş)
Genelde Uyandığım aşamada girip bacağımı kemikten daha sert hale getiren kasılma. Yaklaşık on beş yirmi saniye sürebilir. Kişiden kişiye farklılık gösterir ama.
Testis acısıyla eşdeğerdir. Insanı hayattan soğutur.
insanı uykusundan haykırarak uyandıran lanet şey. yok böyle bir acı arkadaş ya. geçmiyor da namussuz. kendimce bir yöntem geliştirdim. 1-2 saniye içerisinde krampı durduruyorum. şöyle ki; baldıra kramp girdiğinde o kasların toplandığı kısmı avuçluyorsunuz ve güçlü bir şekilde sıkıyorsunuz. bir kaç saniye içerisinde kramp geçiyor ancak geri girer mi, girmez mi korkusundan ne bacağımı en az bir saat hareket ettirebiliyorum ne de o elimi ordan çekebiliyorum. yeni cesaret ettim de kalkabildim yataktan. kimsenin başına gelmesin. çok kötü bir şey.
