hiçliğini bilmeden olabilitesi mümkün olmayan gerçek sevgidir. üstaddır bunu yapabilen, onu gördüğün zaman burnunun direğinin sızlamasından tanırsın. işte bu koşulsuz sevgi dersin.
bir kaç yıl önce iranda bir adam idam edilecekti. bir kadının oğlunu öldürdüğü için cezası buydu. idamı izlemeye gelenler arasında öldürülen gencin annesi de vardı. genç idam sehpasına çıktı, gözü bantlı, ipin boynuna geçmesi an meselesi. işte tam bu sırada o koca yürekli kadın, öldürdüğü gencin anası çıktı ortaya, buna bir tokat aşketti ve canını bağışladı. başkasını bilmem ama ben bu sahneyi izlerken göz yaşlarıma hakim olamadım, fren tutmadı. tutmaz da zaten koşulsuz sevginin olduğu yerde.
işte budur koşulsuz sevgi. bunun gibi nice örnekleri vardır. her babayiğidin harcı da değildir o yüzden.
Belki de hiç varolmadı benim hayatımda koşulsuz sevgi. insanlara "hayır" diyen kadardır sizi olan sevgilerinin süreleri. Siz ne kadar taviz verip, ne kadar onun mutlu olması için kendi mutluluğunuzdan vazgeçerseniz o kadar severler sizi. Fakat tek bir "hayır" ınız yeterli olur size düşmanca bakmaya başlamaları sizi aşağılamaya başlamaları için.
Bir tek sevgi de olmamalı koşulsuzluk her şeyde olmalı beklenti nedendir karşılık beklemek nedendir yapılan şeyin mükafatını alacağını bildikten sonra. Koşulsuz sevmeli evet olduğu gibi bir şey beklemeden sevmeli sevilmeli insan. Beklentiler üzer bizleri de o yüzden.
kuşkusuz evlat sevgisidir herhalde. herhalde diyorum çünkü bende öyle bir durum yok daha. allah inşallah ben dahil herkese nasip eder diyelim. hakikaten ilişkilerde böyle bir sevgi yok bence. aşk var diyorlar ama aşkta yalan dolan. aşk sandığımız şeyi koşullu olarak yapıyoruz ilişkilerde. karşı cinsin duruşunu güzelliğini ifadesini bir şeyi beğeniyoruz mesela. ve bence bu aşk değil hep bir koşul var. zaten gerçek aşk kavuşulamayan aşkmış diyollar.
Anne ve çocuk arasındaki sevgi değildir kesinlikle. O simbiyotik bir ilişki. Sizi doğurduğu için sever, siz de onu size bakıp büyüttüğü için seversiniz.
Hayatının hiçbir döneminde gerçek sevgiyi tatmamış insanlar kimseyi sevemiyorlar. Sevseler bile sevildiklerine asla inanmıyorlar. Bizzat kendimden biliyorum. Herkesin bir gün gideceğine olan inancım nedeniyle herkese gelip geçici gözüyle bakıyorum. Belki böylesi daha iyidir.
Ayn rand isimli düşünüre göre ahlaksızlıktır. Insan kendisi için yaşar ve çıkarcıdır, birine duyduğu sevginin sebebi güvende ve mutlu hissetme ihtiyacından gelir. Bunlar hep koşuldur. Bunların aksi davranışlarda bulunursa bu yalan söylemek olur der. Doğru der.
