bir tek bende mi oluşuyor bilmiyorum ama ufak bir çocuk paytak paytak üstüme koşunca istemsizce tekme atasım geliyor. neden oluyor bilmiyorum aslında çocukları da çok severim.
bir de nereye gidecekleri nereden çıkacakları belli olmuyor veletlerin. kalabalıkta bir anda karşıma çıkan bebenin üstünden atlamışlığım bile var. çarpmaktan iyidir diye çocukla engelli koşu yapmıştım resmen. sonradan annesinin şaşkın bakışları arasında utancımdan kaçmıştım.
