iyi ki doğmuş benim canım arkadaşım...
doğum günü cümleleri yazmalıyım şu anda iyi ki doğdunlar falan filan. ama yok sende sıkılırsın bu resmiyetten bende hacı. bir birbirimizin küçüklüğünü biliriz. ortaokulda birlikte şarkı söylediğimiz zamanları...
daha yanına geleceğim ben gelmeden mezun olmak yok. (senin de olacağın yok gibi zaten)
yemek sözüm de aklımda bir türlü görüşemedik aynı şehirde. neyse
seni çoook seviyorum iyi ki varsın...
23 yaşından aldığı ilk günü kutlarım yazarı. önlenemez bir biçimde büyüyüp duran minik pıtırcık. hey gidinin minik kuşu büyüdünde yuvalardan mı uçtun? saç, sakala uzatıp adam mı oldun ?
sen büyüdükçe ben yaşlanıyorum pislik!
sözlüğün romantik yazarı. bir yıl daha devirdin belki acılarla dolu ya da mutluluklarla. yeni yaşında belki yeni mutluluklara yol alacaksın veya yeni acılara. yaşamda bu değil miydi zaten, forestın annesi dememiş miydi, bir çikolata kutu gibidir içinden ne çıkacağı belli olmayan. yeni süprizlerde buluşmak üzere...
mevtai aracılığıyla tanıştığım, kral insan olan bu arkadaşın doğum gününde bu entrymin armağan olmasını dileyerek yazmaya başladığım niyetimin her daim süreceğini belirtmek istediğim, gerçek dost, kanka, kardeş ve bilimum türevleri olan sevgili kozalak doğum günün kutlu olsun demeyi borç bildiğim ve günün senle olduğunu söyleyebileceğim gündür. *
soğuk kış gecelerini severdim önceleri,
sıcacık yanan sobanın yanında kıvrılıp uyumayı.
yemek hazır olduğunda uyandırılmayı.
akşam babamın eve gelişlerini bekleyip,
yemek sonrası çay faslını beklemeyi..
ailecek oturup sohbet etmeyi..
soğuk günlerin, ilk baharı müjdelemesini severdim sonra..
gündüzlerin uzamasını, bahçede ailelerin birleşip,
koyu muhabbetle gündüzü gece yapmasını..
sokaktaki yaşıtlarımla okul çıkışı oynanan saklambaçları,
mahalleler arası futbol maçlarını..
hele ki yaz gelir de okul tatile girdi mi,
miskinlik basardı, uyumayı severdim öğlene kadar,
ve akşama kadar eve girmemeyi..
çocuklukta kalan birbirinden güzel anılar.
yaş ilerledikçe değerli geliyor göze şimdi.
oysa eskiden arkadaşlarla pikniğe giderdik,
adı piknik elbette herşey evden hazır gelir, biz yerdik..
hükümet meydanı denilen yerde çekirdek çitlerdik,
bisikletlerle kızlara hava atılmazsa olmazdı mesela..
internet yoktu o zamanlar, sabahlara kadar başında değildik bilgisayar denilen illetin.
şimdilerde yüzüne hasret kalıyoruz dostların..
ne çok şeyi geride bırakmışım.
orta okulun sonlarında başladı testlerle kavga,
sınav denilen bir şey olduğunu öğrendim.
ilk defa dersaneye gidişim,
okul ve mahalle arkadaşlarından başka ilk defa arkadaş edinişim.
hayat kaygısının gün ışığına çıktığı anlardı o günler.
sonrasında lise yılları,
dolu dolu yaşamaksa hayatı anlamlı kılan,
fazlasyıyla doldurdum.
en iyi arkadaşlıklarım, dostluklarım bu çağda oldu,
ve en iyi en değerli aşk'ım..
yaptığımız hataların sonradan farkına varacağımızı söylerdi babam,
inandım..
şimdilerde anlıyorum yaptığım hataların bedelini ödediğimi..
belki yine aynı şekilde hayata sıfırdan başlasam,
yine aynı hataları yapardım.
hatalarımla sevindim bazen,
hatalarımla üzüldüm..
ve hatalarımla olgunlaştım biliyorum..
sonra hayatın en çetrefilli olduğu,
şimdikilerin sadece adını ortam koydukları,
aslında ortam değil, hayatın ta kendisini gösteren
üniversite yıllarım..
hiç bilmediğiniz bir yer,
hiç tanımadığınız kişiler,
yolda selam verecek bir tek tanıdık kişinin bile olmadığı,
ilk başlarda çok zorlandığım,
sonraları ayak uydurmak zorunda olduğum,
şimdikilerin deyimi ile ortamlar..
zaman ne kadar da çabuk akıp gidiyor farketmeden.
hiç bir şey durmuyor eski yerinde.
çocukluğumun geçtiği sokaklar değişmiş,
çocukluğumu geçirdiğim insanlar değişmiş,
ve ben değişmişim bilmeden..
değişmenin zor olduğunu söyleyenler,
zamanın değiştirdiği insanlardan bihaberler.
23'den gün aldım biraz önce..
yeni yaş, yeni arkadaşlık, yeni dostluk,
ve yep yeni bir sayfa demek.
oysa geleceği bilmeden yaşamak ne zor.
bembeyaz sayfayı nelerle dolduracağımızı,
kimlerin üzerini çizip de,
hangi yeni isimler yazacağımızı,
ya da neye üzülüp, neye sevineceğimizi.
kimleri kaybedeceğimizi bilmeden yaşamak..
hayat denilen oyunda, yeni roller beni beklemekte..
umarım senaryo kişiliğimi, beni ben yapan değerleri değiştirmez.
öss sürecinde ciddi ciddi iyi dayandı bu bana lan. valla bak tribe girmelerim, ne yapacam ben demelerim, böyle ne bileyim cidden iyi moral verdi, konuştu vs.. onun da payı vardır iyi kötü bi yere kapağı atmamda.
çok iyidir işte. başka da yazıcak bi şey bulamıyorum. iyi olduğunu bilin yeter. ***
entry girerken fonda sürekli 10. yıl marşı dinliyor diye düşünüğüm yazar. aynı cümleler,aynı bağnazlık,aynı yafta,aynı fanatizm,aynı sözcü gazetesi tadı,aynı kafa..ama kötü olan kendini özel,aydın,öncü,güçlü,ilerici falan sanıyor olması.
gözünü iktidar hırsı büyümüş yazar. zannediyor ki mhp chp hükümeti olsa kendisini bakan yapacaklar,bakan oluncada zannediyor ki padişah yetkileriyle donanacak.
canı sıkılan yazardır, şuan bağlamanın telleri ile değişik fenteziler kurmaktadır.
madem canın sıkılıyor bir alo yap da türkü çığırak telefonda.
bu gün mangalda çay yaparken babam seni kötü emellerine alet etti. kozalakcığım seninle demlenen çay muhteşem oluyormuş rıhtıma karşı. diye kötü bir esprim geldi yaptım.
female sözcüğünü teoman diye anlamış yazardır. ama hafifletici sebebleri var saat 1.38 civarlar ikimizde yarı uykulu bir şekilde telefonda konuşmaya çalışıyorduk. ayrıca teşekkürlerimi iletirim, gecenin o saatinde kahkaha atmama sebep olmuş yazardır.
ve tam sırası gelmişken
hiçbirşey yapmamış
ve susmuşuzdur...
aynı anda aynı sessiz geceye doğru
içim sıkılıyor demişizdir
aynı sabaha uyanırken
kimbilir
aynı düşü görmüşüzdür
olamaz mı?
olabilir.
