bir at yürüyüşünden kelli anlam kazanmış, götüne koyulan kişinin yürüyüşünün değiştiğini pek bi rahatlamış yürümeye başladığını anlatan , cem yılmazca kullanılmış, nadir kullanılan bir deyim.
artık hayat felsefesi haline getirdiğim ve kafamı çok kurcalayan veya canımı sıkan olaylardan sonra kendi kendime söylediğim sözdür. insanda söyleyişi bile ne dert bırakır ne tasa.
şimdilerde yeni çağ gurularının
"efendim işte kendinizle barışık olun, kendinizi sevin, bir şeyin üzerine çok gitmeyin, herşey olacağına varır, evrene bırakın, evreni bilmem ne yapın" falan gibi quantumca verdikleri beyanatın, bir zamanlar zaten atalarımızca söylenmiş olan şekli.
