örneğin ejderhadan korkuyosunuz ne kadar saçma mesela değilmi ama olabilir tabii. bunu yenmek için üzerine gitmeniz gerekli şöyle ki; en yakın yerde oturan ejderhanın kapısı çalınacak ( çok sert değil tabi) gel kardeşim senle biraz dolaşalım tarzı ufak bir postayla bir de bakmışsınız ki ejderha sizden tırsmaya başlamış ve korkunuzu üzerine giderek yenmişsiniz.
kendini bulmak, hayatı daha da yaşanılır kılmak amacıyla mutlaka yapılması gerekendir. korkular çoğu zaman fren görevi görür, insanı hatalara, bezginliğe sürükler. motor olarak değerlendirilirse her zaman için insanın kendini geçme şansı vardır, korkusunu yenen insan huzurla, güvenle ilerler.
korku, beynimize kayıt ettiğimiz tehlikeli durumlarda beynimizin bizi uyarması ile oluşan durumdur. genelde bizi, oluşacak tahlikeli durumdan korumaya çalışır. tehlike bana göre göreceli bir kavramdır, her insanın tehlike algısı farklıdır. bir kadının fareden korkması buna bir örnektir. kadın kendi beynine fareyi tehlikeli bir hayvan olarak işlemiş ve bunun sonucunda fare gördüğü yerde tırsmayla sonuçlanacak bir durum oluşmasına yol açmıştır. korkuyla yüzleşme ise buna paralel bir olaydır. bir kadın fareyi beynine tehlikeli ve kendisine zarar verecek bir hayvan olarak işlemiştir, bu kadın bir fareyi eline alıp onun kendisine zarar vermediğini görürse bu algısı tammamen değişebilir. korkuyla yüzleşmek iyidir. ama duruma göre...
