Aciz olduğunu bilmekten doğar. Bilirsin çünkü karşı koymazsın, korunamazsın ya da dayanamazsın. Ki bu yüzden de hep seni koruyacak birini, ya da ilahi bir gücü ararsın.
Korku, bilgiden ve zekadan doğar. insanın bilgisi arttıkça ve zekası gereği olayları daha çok sorgulayıp hep bir adım sonrasını düşündükçe, korku hissi ortaya çıkar. Ama korkmak ile korkaklığı karıştırmamak gereklidir. Her insan korkar ama cesaret, bir eylemi korktuğun halde yapabilme becerisidir.
Korkuyorsun, çünkü bilmiyorsun. Üstelik öğrenmekten de korkuyorsun. Korkmaktan başka hiçbir şey öğrenememişsin.
Bildiğini sandığın duyguların basitliğiyle bir hayatı kovalıyorsun, eşinle çocuk yapmak, üremek istiyorsun. Hem de kendi kendini hiç doğurmadan. Kendi kendine hiç şekil vermeden.
Kıskanıyorsun, çünkü gerçek sevgiye hiç sahip olmamışsın.
Üzülüyorsun, çünkü mutluluğun ne olduğunu aslında hiç bilmiyorsun. Sevilmek istiyorsun, sevmeyi bildiğini sananlar tarafından. Tekrar tekrar üzülüyorsun, yıkılıyorsun, kahroluyorsun, kendinle ilgili hemen hemen her şeyi yapıyorsun.
Ama utanmak nedir bilmiyorsun. neden utanacağını bile bilmiyorsun.
