dikkat çekici bir korku filmi klişesidir bu. ölüm, kol gezmeye başlamıştır. gene de 1 haftası vardır başroldeki kardeşimizin hayata tepine tepine tutunabilmesi babında. arada gayetten efektif şekilde gün ayarları verilir. zaman akıp geçtikçe ölüm yaklaşmaktadır. gerilim artar, başroldeki kardeş hiç ölmeyecekmiş edasında sevişir, gezer, tozar. sevinirsiniz onun adına. artık, ölüm şekline karar vermeli. zaman iyiden iyiye daraldı. dost, bir bok olmayacakmışcasına filme hızlılık katıyordur, burnunu sokmaması gereken her halta sokuyordur. işte bu ara ölümün sıcak yüzünü hisseder dünya gözüyle bir kere daha sevişmek ister. dostumumuz, bu denli uçkurunu düşünmesin mi?
rahat bırakalım şöyle gerine gerine bir kere daha sevişsin. muradına ersin son kere.
ölümler çıplak geldi bir haftayı bitirdik biz de bittik...
edit: ölmez, ölmez farkındayım kayboldu, öldü sandık. adamı öldürmeye ne meraklıyım mına koyayım! bir de hümanizma deriz. tüm suçlu bu tarz korku filmleri. ölecek dost, kurtuluşu yok.:)
