filmi izlemeye başladığımız an, komedi filmi olmadığını anlamamıza yardımcı olandır. lunaparkta, cümbüşün ortasında geçen korku filmleride vardır, korkmamız gereken anda aniden sesi keserler mesela, anlarız ki şimdi korkmamız gerekiyor. filmlerin morg sahnelerinde, morg bildiğim en iç karartıcı mekandır benim, o floresan ışıklar hep bozuktur, bir yansa iki söner. ben, evde otururken de elektrik kesilse içim kararır zaten.
filmin az sonra ölecek olan kahraman ailesi, göl kenarındaki evlerine yeni taşınmıştır mesela, göl manzarası içinizi karartır, karartmak zorundadır. önce içinizi karartırlar, sonra korkuturlar, rüyanıza bile girerler, uyanınca da tuvalete sizinle gelecek birini ararsınız.
"yoksa neden korkasın ki?" karanlık her zaman gizemlidir. içinden ne çıkacağı belli olmaz. aynı zamanda film izlerken genelde karanlık mekanlarda bulunulacağından kişiyi korkmasıma zemin hazırlar.
