bu odalar genelde filmin sırrını çözmede ana rol oynar, mutlaka orada eskiden oturan ailenin resimlerinden oluşan albüm, ölen küçük kızın en sevdiği ayıcığı veya filmin gizemli yaratığı vardır ve baş kahraman filmin başından beri o odaya bakar en sonunda dayanamaz açar, ulan belanı mı arıyorsun? niye açarsın ki o kapıyı? zaten o kapı açıldıktan sonra dönüş de yoktur.
bu odalar da genelde çatı katında olur bunu da belirtmekte fayda var.
enteresan şekilde cesaretli kadınların illaki açtıkları kapıdır. bize ters tabi ki. biz bi fare görünce yaygaranınferiştahına getiren kadınların kızlarıyız. o kğilitli kapıları hiç korkmadan höldür höldür açan kadınları hayretle izlemekteyim..
kilitli kapıya giden genelde saf bir kadındır. arkasından bağırırsın '' gitme gitme lan... gerizekalı... ay gidiyo... allam dayanamıcam..diye devam eden filmlerdir.
her boka karışan ama filmin en başında ölen veledin açmak için bir hayli uğraştığı lakin; güzel ama güzelliğin farkında olmayan, zeki, çalışkan ve atik hanım kızımız tarafından açılacak olan oda.
filmin sonunda açılan, ne cesaretle açıldığına akıl erdirilemeyen odadır. insan, o kapının önünden bile geçmez. hattâ başka eve taşınır. ne diye burnunu sokarsın ? ne diye açarsın ? kır kazığını otur. en azından hamamböceği çıkar oradan. bu bile yeter.
gerilim yaratabilme amacıyla kullanılan "oda" çeşidi. Çünkü insanları iki şey derinden etkiler; bir tanesi merak,diğeri korku.
Kilitli odalar,kilitli sandıklar,kimden geldiği belli olmayan mektuplar/telefonlar hep bu amaca çalışır.
Son zamanlarda bu kullanımlar hemen korkuya dönüştürülmez. Mesela oda örneğinde,oda başta temizdir,bir an korku dağıtılır bir şey olmayacak diye,korku kalmamışken aniden bir şeyler olabilir,sonra bunların mantıklı ve korkutucu olmayan açıklamalarını farkeder başkahraman. Bunu da atlattıktan(!) sonra katil gelir/ya da kötü olay her neyse o olur. Ama gidişat aynıdır. Kısaca klişe de diyebiliriz bi anlamda.
