fredy'nin kabusu filmi çocukluğumun içine sıctı afedersiniz.
eminim bütün yazarlar aynı şeyleri düşünüyordur.
şimdi efendim igrenc bir durum malumatınız. bu ve benzeri korku filmlerini sanki bir bok varmış gibi izlerdik.
çoğu zaman ebeveynler karşı cıkardı bu filmleri izlememize ama erkeğiz ya! büyüğüz ya! lan izlerdik. bende izlerdim. sonra çişe annemle giderdik.
sanırdım ki bu fredy pisuvardan çıkıp çükümü koparacak.
korkardım sende korkuyordun gülme.
şimdi filmi izledikten sonra tuvaleti gelir kişinin o korkudan.
ancak korkudan gidemez garip. annesine ablasına abisine yalvarır tabi tuvalete beraber gidelim diye. ancak gelmezler kofteler.
sizi yalnız bırakırlar.
eliniz mahkum tek başınıza gidersiniz.
şimdi ben kendim bizzat şöyle yapardım.
ilk önce gider tuvaletin lambasını açardım sonra odaya tekrar geri koşardım.
baktım sakatlık yok tekrar koşar tuvaletin kapısını açrdım odaya tekrar koşardım.
baktım sakatlık yok donumu sıyırırdım -ki erkek olduğuma bu durumlarda şükrederdim- tuvaletin kapısına koşar kapıdan deliği tutturmaya çalışırdım.
tuvaletin fayanslarını yıkardım yani.
sonra işimi bitirir lamba ve kapıyı aynen olduğu gibi bırakır odaya kaçardım.
annem çok kızardı ama ben çok korkak birisiydim.
peki akıllanır mıydım? tabiki de hayır ! bir sonraki fredy'nin kabuslarını beklemeye başlardım. ehe eğlenceliydi ama.
hayati boyunca palyocalardan nefret etmeye kadar gider bu psikoloji. mc donalds'tan iceri hep gozunu kapatip falan girer o tiksinc palyacoyu gormemek icin.
filmi izledikten sonra oyuncak bebekleri potansiyel tehlike olarak görme, tuvalete giderken anneyle 'anne bak şarkı söylicem, eğer susarsam bil ki palyaço beni yakaladı' diye anlaşmalar yapma, uyuyana kadar çığırarak şarkı söyleme ***, uyurken atkının bir ucunu kendin tutma, diğer ucunu yan yataktaki kardeşe tutturma ve bu şekilde güveni sağladığını düşünme, bir de anne babanın ortasında yatma isteği şeklinde durumlara sebebiyet veren psikolojidir.
gece rüyama girerse kaygısıyla uyuyamamak en beteridir. gece çok ya rüyama girerse diye düşünmenin etkisi ile bilinçaltını dürtükleyip rüyaya davetiye çıkartılır.
ışık yakmadan uyuyamama ya da tuvalete gidememenin yanında bana kazandırdığı bir başka takıntı da yatarken elin, kolun , bacağın ya da herhangi bir uzvun yatağın hizasından dışarı çıkarılamamasıdır. bir de hayalet avcıları sayesinde musluktan su yerine pembe cıva kıvamında bir maddenin akacağını düşünürdüm. çok şükür kalıcı hasar bırakmadılar. * yaş ilerledikçe etkileri geçiyor. **
küçükken jaws filmini izlemiş bir kişiyseniz ve evinizin önünde genişliği 15 metre olan ve derinliği ergin bir insanın diz yüksekliğini geçmeyen bir dere akıyorsa, ilk gece yattığınızda evinizin duvarlarında jawsın suretlerini görürsünüz daha sonraları maceranın içine girip o derede jaws ı öldürüşünüzü hayal edersiniz. işte böyle bir psikolojidir. o psikoloji ayrıca şöyle bir ifade de kurar "titaniği o derede batırmıştım jawsı neden öldürmeyeyim"
