ben ezelden beridir korku filmlerinden hep çok etkilenirim. küçükken izlerdim veya izletirlerdi korku filmlerini. büyüdükçe izlemeyi bıraktım. çünkü hep çok etkileniyorum yani. filmde olan sahneleri gerçek hayatta hayal ediyorum.
mesela cinli bir şey izlediğimde sürekli olarak evde yalnız olduğumda bile başka birileri varmış gibi hissediyorum yanımda. sonra bazen halüsinasyon görmeye yakın hayal gücümde bir şeyler uydurup huzursuz oluyordum eskiden.
Hastalandığımdan bu yana korku filmleri beni aşırı etkiliyor. Zaten takıntılı bir insanım filmin bir sahnesi on yıl sonra öylece aklıma gelebiliyor. Atak geçirirsem aklıma iğrenç şeyler gelmesin diye izlemiyorum.
bir kaç istisnanın dışında(Shining, Antichrist...) dışında eften püften gerçek dışı/uyduruk/korkamayacak kadar saçma şeylerle korku filmi olmaz olsun.
normalde korkmadığın şeylerden film olunca, azıcık kan azıcık ses efekti olunca neden korkasın ki. korku dediğin şey bilinmeyenden ya da gücünün yetmediğinden, anlamlandıramadığından geliyorsa niye kapının arkasında bir şeyin olduğunu ya da o kadının katil olduğunu bana baştan belli ediyorsun ki?
şimdi insan düşününce ne kadar da mantıklı geliyor, film izlemenin amacı eğlenmek, hoşça vakit geçirmek belki günlük hayatın stresini atmak. Gerilim ya da korku filmlerinin bu amaca hizmet etmediği apaçık bir gerçek. Korkuyorsun ya daha ötesi var mı kötü bir duyguyla kaplanıyorsun işte bu kadar basit. Bazıları adrenalin falan der belki ama adrenalin denilen şey salgılanır ve o korkuyu ya da heyecanı yaratan öğe kalkınca kısa bir süre sonra geçer, geceleri uyutmamazlık etmez insanı. Hele bir de en kötüsü film almak için bir mağazaya girersiniz yanınızda filmi izleyeceğiniz insan tutturur bunu alalım diye ya da her sinema girişinde fikrinizi değiştirip kanlı, öcülü şeylere gitmeye işte öylelerinden uzak durun sevgili halk, gitmeyin böyle filmlere, bir daha söylüyorum korku insanı iyi hissettiren bir duygu değil kötü bir şey o kötü.
