oldum olası korku filmlerinden korkmadım. bu güne kadar sadece bir film beni koltuğuma çiviledi o da jurassic park 1 dir.
o mutfak sahnesinde ki gerilimi hiç bir film de yaşamadım daha.
nickim diye değil ama nickimdir.
ilk izlediğim korku filmiydi bu, çok sevmiştim ya. bu kadar olurdu küçüktük belki de ondandır böyle etkilenmem.
ama genel olarak sevildi bu film. neyse böyle işte eyyorlamam.*
daha sonraki bölümler komediye bağlasa da (bkz: a nightmare on elm street)filmini ilk seyrettiğimde günlerce sırtımı duvara dönemedim.
psikolojimi bozdu allahsız film.
