panik atak yüzünden 14 yaşından beri bu lanet kalp krizine karşı sonsuz korku beslerim. atak anında kalp krizi belirtilerini tıpatıp yaşadığım için nasıl birşey olduğunu da çok iyi bilirim. ve böyle daha gencecikken bu hastalıktan vefat eden insanları görünce göğsüme öyle birşey oturuyor ki.
ah be kardeşim, bu gelince sağ bırakmıyor insanı. mekânın cennet olsun, nurlar içinde uyu.
vefat etmiş gencecik bir çocuk varken hala "tüm bu hakem kollamalarına, şikelere rağmen bu çocuk kalp krizi geçirip ölüyorsa" diye devam eden cümleler kurabilecek kadar insanlıktan çıkmış olanları gösteren üzücü olaydır.
acının rengi olmaz, kahpeliğin rengi sarı kırmızı.
edit: entry silip kaçmak sadece size yakışırdı zaten.
2 kasım 2018 galatasaray fenerbahçe maçından hemen önce kalp krizi geçirmiş ve maç esnasında hayatını kaybetmiş ünifeb tribününden kardeşimizdir. allah mekanını cennet eylesin.
Nasıl oluyor anlamıyorum yani sağlıklı bir insan sadece heyecan yaptıgı için ölebilir mi yoksa bir rahatsızligı vardı da heyecan tetikledi mi?
iki durumda da sonuç olarak gencecik bir insan vefat etti ama ne bilim ilk seçenekse beni daha çok üzer bir maç için değer mi? Hiçbir şey için değmez.
Ne kadar fanatik olmasamda hatta futbolla ilgilenmesem de bir galatasaraylı olarak instagram sayfalarına baktıgımda hala bir taziye mesajı atmamıs olmaları beni utandırdı.
Allah ailene sabır versin, mekanın cennet olsun çocuk.