sınavdan bir gece öncesi evde dokuz doğuran öğrencilerin çalışmaya çalışmasıyla başlayan süreç 'aman sikerim kalırsam kalırım', 'kanka koy götüne gitsin gel pes de sana bir çakayım' gibi cümlelerle sona erer. bundan sonra daha sıkıntılı bir döneme girilir. kişinin koyvermeye karar vermesiyle kaybedilen zaman ve sınavın yaklaşmasının stresi. bu sürede kopya çekmeye karar verilir ve uzunca süre kopya kağıtlarına minik minik puntolarda gerekli cümleler ve/veya formüller yazılır. sabah erkenden kalkılıp sınavın yapılacağı dersliğe gidilir. erken gelen diğer ibnelere selam verilerek, boş sıralardan en uygun olanı seçilir.
yer bulunmuştur fakat daha birçok engel vardır öğrencinin önünde. acaba sınıftaki sıra sayısı ve dersi alanların sayısı birbirini tutuyormu, önde boş sıra kalırsa hoca beni öne atarmı, acaba bir dolu bir boş yaparmı ibne hoca diye düşünür öğrenci ve gerekli hesapları yapar.
sanşı ve hesaplarının etkisiyle sınavda yerinden kaldırılmaz ve sınav başlar. ellerde terleme, yüzde kızarıklıkla kopya çekme işlemine başlanır. göz ucuyla gözetmen(ler) takip edilirken kopyada bulunan bilgiler sınav kağıdına aktarılır. gözetmen gelip öğrencinin önünde dikiliyorsa ve gitmeye niyeti yoksa boş kağıt isteyen melek görünümlü modifiye inek öğrenciler beklenir. onların kağıdı istemesiyle beraber kopya çekme işlemine hız verilir. kağıtta yazılacak bir şey kalmadığında etraftan üç beş bilgi toplanır ve kağıt teslim edilir. gözetmene de sırıtarak 'iyi günler hocam' çekilerek sınav mahali terk edilir.
dersliğin kapısında toplanmış sınavı tartışan arkadaşların yanına gidildiğinde öğrencinin içini kaplayan o huzur ve hafiflik tüm zorluklara değdiğinin göstergesidir.
