düşünüyomuş gibi yapıp, sevimli pozlar verdiğiniz andır. elinizi iki yanağınıza koyarsınız, sessiz bir tonda ''off, çok zor'' gibi şeyler söylersiniz, çakmasın diye. hoca ise dik dik bakar öyle. kafanızı öne eğersiniz, hala bakıyo mu diye hafifçe kaldırdığınızda hala daha bakıyordur. (bkz: canı cehenneme)
ergenlik yıllarımızdan hiç hatırlamak istemediğimiz anlara denk gelir.
kopya pek çekmedim ama mecburiyetten yaptığım zamanlarda da çok profesyoneldim. hatta hababam sınıfı'ndaki külyutmaz tarzı ''kimse benim dersimde kopya çekemez'' tribi atan stajyer bir öğretmenin sınavında 3 öğretmenin sınava girmesine rağmen bile kopya çekebildim.
tamamen ego tatmini için yapılan birşeydi aslında.
ama bir defa yakalanmışlığımvar; yer yarılsa da içine girsem anıydı.
