hakkında bu kadar az entry girilmesine şaşırmadığım; sanata değer veren insan topluluğu... götünü açıp dıp-tıs eşliğinde ağzını oynatan yavuşaklara sanatçı demeye devam etsin binlerce popülik.
öyle güzel müzik yaparlar ki aletleri o kadar güzel kullanıp kulağa yatkın bir şekilde insanların bağımlı olmaları sağlarlar aslında bir anda aralarına sıkışıp ''işte bizde böyle geldik hadi çalalım'' dicek kadar da samimi davranırlar.
insanın dinlerken ya da izlerken, "beni de aranıza alın, enstürmanlarınızı taşırım, bir kenarda oturup şarkılarınıza eşlik ederim bu bana yeter." dediği türden bir grup.
gerçi elemanların her biri farklı gruplara, kimileriyse yurt dışına gittiler. inşallah ileride birgün tekrardan bulusurlar.
Muhteşem müzik yapan eğlenceli, mutlu insanlardır. Dilerim yüzleri hep güler. Onları ateşin başında dinlemenin keyfi de başkadır. Dağlardan kerdeşizdir. Bom bolenat, bom shankar. om namah shivaya.
bir karadenizli olarak "kalbumi atacağum" ile beni saatlerden beri kudurta kudurta horon çektirmesini başarmış sokak müzisyenleri grubu. içlerinde mızıkamı bana sevdiren ve dağılmış anemi'nin can yüreği olan tuncay korkmaz da var.
biz karadenizliler müziklerimizi seslendirirken öyle herkese yakıştırmayız, bunun için has kanımızı taşımaları gerektiği konusunda hemen hemen hemfikirizdir. lakin şevval sam'dan sonra ha bu koptu kervan bünyemde ikinci vaka.
ula ha o nasıl bi çığlıktır ula? bence var bunların kanda da. var abi var. yeminle çıldırdım bittim lan saat kaç oldu hala tepiniyom. haydeeh dakılsin oltaasina daakilsin oltaaasiinaa..
etnik müzik yapan sokak çalgıcıları.
son olarak beşiktaş'ta kadıköy iskelesini terk etmek zorunda bırakıldıklarında gördüm onları, nerede çalacaksınız şimdi dedim kadıköy diyecek oldu grup elemanlarından biri sonra vazgeçti, anladığım kadarıyla zor yaptıkları, yaşamaları. lakin sonra çok da geleceklerini umursamadan, ne kadar diye sorulduğunda gönlünden ne koparsa diye cevap verdikleri ve sattıkları albümlerini dinledim. haliyle kulağıma yabancı geldi çaldıkları müzik, hayranlık uyandırıcı ancak, küçümsenecek birşeyden bahsetmiyoruz. koptu kervan; hintçe, farsça,türkçe, ibranice, yunanca, lazca ve kürtçe şarkılardan oluşan 12 şarkılık albümlerinde bize sesleniyorlar, her ne kadar bizim coğrafyamızdan enstrümanlarıyla bizim coğrafyamızdan diller ve tınılarla olsa da henüz ne dedikleri anlaşılmıyor, suçlu onlar değil tabii ki; kendimize ve çevremize yabancılaşıp seçici geçirgen özelliğimizi kaybederken yani ölürken yani ne sunulursa kabul ederken yani yuvarlanırken biz, onlar bize bir şeyler söylüyorlar.
koptu kervan albümünün tracklist' i ise şöyle;
1 -jay radha(hintçe)
2 -tu in zamune(farsça)
3 -bhala kisika(hintçe)
4 -hey gidi dünya(türkçe)
5 -hine ani(ibranice)
6 -kokina hili(yunanca)
7 -ganga(hintçe)
8 -sevdim seni(türkçe)
9 -sada nirantara(hintçe)
10-avlaskani(lazca)
11-ayodeya(hintçe)
12-zamane dostaniye(kürtçe)
buraya yazarken eksik bir şeyler olduğunu düşünerek şunları eklemek istedim. hayır coğrafyamızdan değil söyledikleri, başka bir şey yapılan; yani kültürümüzü ve çevremizi tanıyalım değil olan biten. düşüncem odur ki pek de bir amaç olmadan hareket edilmenin neticesinde bir yere ulaşılmış, modern insana yabancı ve önemlisi yabani gösterilen, sonra da ikiyüzlülükle bizlere gizemli diye satılan, tanıtılan değil sömürülen kültürlerin yani 'ötekilerin' içinde bulunduğu bir albüm olmuş.
müthiş bir dinginlik var.
