SPANYEL, TAZI VE TERiYE gibi köpek soylarının çoğu, yüzlerce yıllık bir geçmişe dayanmaktadır; ama istendiğinde, iki ya da daha çok sayıda farklı soyu çifleştirme yoluyla her zaman yeni bir soyu geliştirilebilir. Sözgelimi Sealyham teriyesi, 19. yüzyılda Wales bölgesinin (ingiltere) Sealyham yöresinde yaşamış Kaptan Edwardsın geliştirdiği bir yeni soydur. Ortadan kalkmış bir soyu geri getirmek, yani yeniden yaratmak olanağı da vardır. Günümüzden yaklaşık yüz yıl önce soyu tükenmiş irlanda kurt köpeğinin yeniden elde edilmiş olması, buna örnek gösterilebilir. Bu sonuca Danua köpeği, iskoç geyik tazısı ve mastı arasındaki çiftleşmelerden yeni bir soyun ortaya çıkmasıyla varılmıştır. ingilterede 1859da yapılan ilk köpek yarışmasından önce, aynı soy içindeki köpekler arasında büyüklük, biçim ve renk bakımından önemli değişkenlikler varken, yarışmalara katılmak için aranan standartların bir sonucu olarak, günümüzde aynı soydan gelen köpekler artık birbirlerine çok benzemektedir. Köpeklerin bireysel özelliklerini yitirmelerine yol açabildiğinden, bu köpek soyları için zararlı olabilir ve soydan geçme hastalıklara yol açabilir. Alman çoban köpeklerinde sık sık kalça çıkıklığı görülmesinin nedeni budur.
AVCI KÖPEKLERi
YABAN HAYVANLARINI AVLAMADA köpeklerin kullanılması dünyanın her yanında yüzyıllarca eskiye dayanır. Ortaçağda yanında köpeklerle at sırtında avlanmanın, Avrupada kralların ve feodal soyluların yaşamında önemli bir yeri vardı. Avcılık, şövalye turnuvaları ve savaşlar için gerekli bir idman sayılmaktaydı.Avcılığa ilişkin yasalar son derece karmaşıktı; belirli hayvan türleri yalnızca soylular tarafından avlanabilecek bir sınıflandırmaya alınmıştı.Önemli av hayvanları erkek ve dişi kızıl geyik, yaban tavşanı, yaban domuzu ve kurttu.Alageyik, karaca, tilki ve yaban kedisiyse ikinci sırada kabul edilmekte ve kovalanan hayvanlar diye adlandırılmaktaydı.Koklayarak ve görerek iz sürmek için özel olarak yetiştirilmiş tazı ve zağarlar av sırasında farklı zamanlarda kullanılır, kral saraylarında ve soyluların malikanelerinde bunlar için özel kulübeler bulunurdu. En değerli avcı köpekleri, erkek tazılardı.
ÇOBAN KÖPEKLERi
HAYVAN SÜRÜLERiNi korumak ve gütmek amacıyla köpeklerden yararlanmanın başlangıcı, çiftçilerin büyük miktarda koyun, keçi ve sığır yetiştirmeye başladığı i.Ö 1000lere kadar uzanır.Romalı yazar Columella, i.S I. yüzyılda çiftlik hayvanlarının bakımı konusunda yazdığı kitapta, çobanların kurttan kolayca ayırt edilmesi için beyaz çoban köpeklerini yeğlediklerini (çünkü çobanın, hayvanlarına dadanan bir kurt olduğunu sanarak kendi köpeğini öldürme tehlikesi her zaman vardı) belirtmiştir.Kurtların artık büyük ölçüde ortadan kalkmış olduğu günümüzde bile, dünyanın hemen her ülkesinde önemli çoban köpeği soylarının çoğu hala yetiştirilmektedir.Bunların postları yine, birsürü beyaz lekeyle kaplı sarımsı kahverengi ya da açık renklidir.
YARDIMCI KÖPEKLER
KÖPEKLER TARiH BOYUNCA insan topluluklarına yardımcı olma açısından vazgeçilmez bir önem taşımışlardır. Bir çok farklı türün coğrafi ve çeşitli iklim tiplerine göre farklılıklar göstermektedirler.
