şöyle ki: yakın bir mesafeden yapılan karşılıklı konuşmada, ben konuştuğum kişinin gözlerine bakarım, o da olmadı gözlerimi başka bi yöne çevirip dikkatle dinlerim,
fakat bazı arkadaşlar ısrarla, benim ağzıma, burnuma, saçıma, kulağıma ve bilumum diğer yüz noktalarıma bakmakta ısrar ederler,
ulan insan kıllanıyo, gözümde çapak burnumda tatak mı var, saçım inek yalamış gibi mi olmuş, acaba bi aynaya mı baksam gelsem, yemin ediyorum o konuşmanın bitmesi için çoğu defa dua etmişimdir.
ne gerek var kardeşim direk gözümün içine bak anlat derdini, niye geriyosun ortamı.
insanı şüphede bırakan tiplerdir. neden bu kadar bakıyor acaba ne var suratımda diye düşünürsün.
bi de nezleysen eyvah eyvahtır. konuşamazsın artık. saçmalarsın. gider bütün özgüven. adam gibi gözlerime baksana dinlerken eşşolu. ya da yere bak ne bileyim. insanı öyle tedirgin ediyosun.
bu insanlar kendilerini sizden daha üstün görmek için sizde handikap ararlar. demek ki konuştuklarınızla onu etkilemişsiniz ki sizden fiziksel üstünlüğü var mı acaba arayışına itmişsiniz bu insanı..
edit: eksi veren minimal zeka okuduğunu etkileyici bulduğunu biliyorum ama satırların arkasından yüzümü göremedin diye bunu yapıyorsun di mi? merak etme giderim de gelirim de var.
filmlerde bazen rastlanan zarf atmış acımasız adam tipidir. aldığı cevap ve gördüğü yüz ifadesine göre karşısındakini öldürüp öldürmemeye karar verecektir.
annemin içinde bulunduğu tiptir. ne zaman ciddi bir şey konuşmaya çalışsam, gözlerime değil de suratıma bakar, hatta suratımı inceler. sebebini sorduğumda, yalan söyleyip söylemediğini anlamaya çalışıyorum der. kafası çalışıyor bu kadının *
