Birşey anlatırken olayın ilginizi çekmeyecek yanlarını üstelik ilginizi çekmeyecek şekilde araya katıp asıl mevzu olan şeyi bile dinlemekten bıktıran kişidir. Bazısı nispeten sempatiktir araya kattığı şeylerde ilginçtir ama o da ehven-i şerdir ancak.
Aslında böyleleri ilk tanıştığınız zamanlarda sevecen, sempatik gelebilir fakat zaman içerisinde ne tür bir belaya garkolduğunuzu anlarsınız.
Esası şudur ki hepimiz aynı hataya düşebiliriz ama karşıdakinin tepkilerini süzme yetimizle kişisine ortamına vakte göre ayar veririz, ama işte bu ayrıntılara dalıp gitme olayı artık bizim konuşma anlayışımızın vazgeçilmez bir parçası olmuşsa konuşurken ayrıntılara boğan kişi tanımıyla yüzyüze kalır ve mecburen konuşulan pozisyonuna düşeriz ki bu pozisyon ofsayttır.
-geçen evde oturuyorum, yani ev dediysem tripleks villa, neyse işte falan filan, sonra çıktım arabaya bindim, araba dediysem jip yani , jip dediğim de range rover...
iletişimin bir adabı olmalı bence. şahsen adhd'im olduğu için hikaye anlatırken düşüncelerim bardağa su doldurur gibi hızlıca dolup taşıyor, o yüzden konuyla ilgili vermem gereken bilgiyi tam aktaramıyorum karşı tarafa. siz yinede insanlarla kısa ve öz kuralını kullanarak konuşun. he en iyi arkadaşınızdır, annenizdir veya babanızdır. o zaman sıkıntı yok. onlar zaten sizin detaylı muhabbetinize katlanmaktan sıkılmaz çünkü sizden bir beklentileri yoktur.
