zaman zaman dualarımızın kabul edilmediğinden şikayet eder dururuz. bunu yaperken içinde bulunduğumuz durumun çoğu zaman farkında değilizdir. kanser niteliğindeki derdimiz için aspirin isteriz çünkü.
o ise bizim için neyin daha iyi olduğunu bilir. neyin daha kötü olduğunu da bilir. buna göre size bir reçete yazar. kuşkusuz bu reçete bir cevaptan, bir kabulden başka bir şey değildir.
en büyük değil "tek" büyüktür. açan her çiçekle, her sabah doğan güneşle, yağmur damlasındaki mucizeyle, yarattığı canlılardaki zarafetle, kıldığımız namazla, ettiğimiz dua ile, yaptığımız onca nankörlüğe rağmen bize bahşettiği nimetlerle bizimle konuşur aslında. bazılarımız bunu farkeder ve tam bir sadakatla bağlanır "veli" olur, bazılarımız farkeder ama eksik kalır "günahkar" olur, bazılarımız da farkedemez ve üstüne bir de inkar eder "zelil" olur.
