sürekli beden diliyle anlaşan, cevaplara kafasını sallayarak cevap veren, kafa sallanarak cevap verilmesi imkansız bir soruysa kısa cevaplarla cevap veren aşırı üşengeç insan davranışı.
en konuşulması gereken anda en kötü şeydir. ama üşenmek bir yana bazen konuşulan kişinin zaten anlamayacağı fikrine kapılarak boşa çaba sarf etmemekten de kaynaklanabilir.
cidden bazen insanın içinden tek kelime etmek gelmez kendine de kızar niye konulmuyosun diye ama canı istemiyodur konuşsa bile zorlama konşucağını kelimleri yutacağını biliyordur.
Ağzımı açıp ses tellerimden ses çıkarmaya ayrı, dudak ve dilimi oynatıp bu tellerden çıkan sesi anlamlandırmaya ayrı çok üşeniyorum bazen. Şu an mesela. Konuşacak kimse de yok aslında ama niyeyse bir şekilde sesli konuşasım var ama üşeniyorum.
Bazen olur öyle durumudur.
Kestirmeden iki kelam eder, mevzuyu kapatırsın.
Canın istemiyordur.
Öyle mal gibi oturup, etrafı izleme günündesindir.
Olamaz mı?!
