konuşmak aslen güzel bir eylemdir. sonuçta insani bir olaydır. bunun lezzetli versiyonuna muhabbet denir.
bazen boşu da güzel olur ama her zaman değil.
her gün gördüğün ve aynı konuşmaları tekrar tekrar yaptığın insanlar sebebiyle bazen konuşmaktan sıkılıyor insan. misal bu aralar benim başıma çok geliyor. böyle ağzımı açıp evet bile diyesim gelmiyor.
iletişebilmek adına kelimeleri icat eden atalarımıza aşkolsun. ellerin, gözlerin ve harflerle kirlenmemiş sesin görkemine bıraksalardı keşke kaderimizi. belki bir medeniyet geliştiremezdik ama anlatamamanın ezikliğiyle kendimizi parçalayıp buhranlar yaşamazdık.
