malum koridordan geçen birini çevirip hal hatır sormak pek mümkün değil tek yaşadığın evde. "meydana gider mi?" ya da"bir winston light" cümleleri teoride konuşmaktan sayılsa da zorunluluktan söylendiği için saymıyorum ben.
bir şeyler paylaşmak için yapılanı diyorum ben ama konuşacak bir şeyler bile bulamıyorum şu sıralar insanlarla. bulsam zaten beni susturamayacaklar.
insanın gerçekten çok ihtiyacı olduğu bir eylemdir kısaca. hiç susmayın hatta, ta ki sesiniz kısılana kadar.
yasemin mori'nin çok güzel ve etkili yorumladığı anlamlı sözlere sahip şarkı.*
&feature=share
Bazen keserdim, biçerdim
Yakardım giderdim belli ki sorun bu!
Hem de yanardım, dönerdim
Gün olurdu sönerdim
Sabit kalsam olur mu?
Zaten yıprandım, yırtardım
Gerekirse bağlardım ama hep geç olurdu!
Şimdi duruldum
Sana inanır dururdum
Bir de seni başıma taç yapardım!
Ben seni dinlemedim
Sen beni anlamadın
Cevapsız soruların
Boynumda kolların, al senin olsun!
Sen beni yenemedin
Çünkü ben senle oynamadım!
Kurnaz oyunların, çıkmaz bu yolların
Al senin olsun!
Çünkü güzeldin, üzerdin
Etrafda dönerdin, ama gitmen kolaydı
Düşününce geçerdim, bir ah çekerdim
Nasılsa tek kişilik bir oyun bu
Zaten yıprandım, yırtardım
Gerekirse bağlardım ama hep geç olurdu
Sonra yorardım, sorardım ;
Sorun ne?
Benimde aklım var dolanan peşinde !
Dersin " bugün "
Hergün yarın
Dersin "bugün"
Her gün aynı...
Sen beni dinlemedin
Ben seni anlamadım
Cevapsız soruların
Boynumda kolların, al senin olsun!
Sen beni yenemedin
Çünkü ben senle oynamadım!
Kurnaz oyunların, çıkmaz bu yolların
Al senin olsun!
hayvanlar albümünün en leziz şarkısı. yasemin mori 'nin başyapıtı sayılabilecek hayvanlar baştan sona mükemmel tınlıyor kulakta. bu güzel tınlayışın en nadide halkası ''konuşmak'' işte.
mükemmel bir şarkı. nokta.
konuşmak. yani bu dilin kırılmaz kemiği. beynin köpekliği yani. sussan gönlün yok konuşsan beynin razı değil. değil miydi? çünkü en büyük tüketim aracıdır konuşmak. çünkü biz her şeyimizi konuşarak bitiririz. anlaşarak ayrılmalarımız mesela. hoşçakalışlarımız dostça. oysa susuşun incitmeyen bir dili vardır, bir dokunuşun en ala.
konuşmayı öğrendiği andan ölene kadar sıradan bir insan kaç kelime konuşur yada kullanır? sadece konuşup konuşup havayı dolduruyoruz, gizliden gizliye o hecelerin içinde hatırlanmaya değer bir şey söylemiş olmayı umuyoruz sadece! fakat aslında gerçekleri biliyoruz: söylediğimiz, konuştuğumuz çoğu şey anlamsız.
Durmak, nasıl ağır bir sallantıdan başka bir şey değil ise; susmakta kendine fısıldamaktan başka bir şey değildir. Bu sebepledir ki insanın hayatı boyunca konuşmayı bıraktığı tek bir evre bile yoktur. insanoğlu kısmen başkaları ile çoğu zamansa kendisiyle konuşma halindedir. iç sesinizi dinlemeye çalışın… Mutlak sizinde ona söyleyecekleriniz olacaktır. iyi muhabbetler
Konuşmak uzun uzadıya , susmadan ama ağızdan tek bir kelime çıkmadan ; gözlerin gözlerle temasını mimiklerle tamamlayıp beden diliyle konuşmak ve anlaşmak , bazen saatlerce kelimeleri boşa savurmaktan veya sarfetmekten daha anlamlı ve daha içten .
