kanıtları gözüne soksan dahi anlamaz. herşeye belli bir çerçeveden bakmaktadır ve söylediğin her şey sadece onun doğru bildiklerini sarsmak için uydurduğun bir kurmacadan ibarettir. hep bir 'ama'sı vardır. bu böyle olmuştu dersiniz, ama önce şu olmuştu der. bu böyle uzar gider. sonunda bitap düşer ve yaptığınız şeyin ne kadar saçma olduğunu anlarsınız. kaybettiğiniz enerjiye yanarsınız.
(bkz: beton kafalar)
anlatmak istediğinizin genellikle tam tersini anlayan insandır ya da kendi kafasında belirlediğine inanarak zaten sizi dinlemez, dinliyormuş gibi yapar.
birşeye çok fazla sinirlenmiş olup artık burnundan soluyan insandır. yeri geldiğinde her dediğine sen haklısın dahi desen artık artı ile eksiyi ayırt edemiyecek durumda olduğu için algılayamaz ve bildiğini okumaya devam eder.
yorucudur. insanı resmen ömründen bezdirir. kelimelerden soğutur insanı. böyle insan için kendini yormaya gerek yok sinir bozukluğun yanına kalır. düşman başına diyelim...
