konuşmasına razı olunası zil. bunun bir de iki dakika boyunca misket havası, oryantal ve bilimum oynak bütün müzikleri çalan versiyonları mevcuttu eskiden. her zile basıldığında sıradaki müzik çalardı. annemin bu sevdası yüzünden bıkmıştık zile basıp kaçan çocuklardan.
baya uzun uzun anlatan versiyonları da bulunan zillerdir.
bir zamanlar komşumuzun bunlardan birini kullandığını hatırlarım. üremek konusunda hiçbir kaygılarının olmadığını tahmin ettiğim bu insanların ziline günde ortalama 10 defa filan basardı çocukları. her defasında "esselamün aleyküm ve rahmettullahi ve beraktüh." diye yüksek volümde bağıran bir çocuk sesi çıkıyordu zilden. bunu böyle kaydetmişler, bastıkça okuyor, bastıkça okuyor..
sonra milletin çabucak heves edip çılgın gibi aldığı, aynı hızla da hevesinin geçtiği ürünler gibi kayboldu gitti bu ziller.
sinir bozucudur. sanki o söylemese kapı açılmayacaktır! bunların bir de türkülü versiyonları vardır. atabarı, bekar gezelim gibi, alakasını henüz anlayamadığım türküler bittikten sonra misafiriniz geldi lütfen kapıyı açar mısınız uyarısı gelmektedir.
z: misafiriniz geldi lütfen kapıyı açar mısınız
e: geri zekalı ben bu evin reisiyim, ne misafiri ?
k: sedaat zille tartışma lütfen
z: hangimiz misafir değiliz ki bu yalan dünyada !
bir evde "eyvah yandık misafir geldi" sesini duyarak ilk kez şahit olduğum saçma sapan buluşlardan biri. millet aya çıkıyor biz zil sesiyle mesaj verme kaygısı içindeyiz. madem misafir istemiyosun bari belli etme aq.
