nedenli ya da nedensiz konuşamamak, içini dökememektir. konuşsan anlatsan hiçbir şey değişmez. ne lanet şey susmak, konuşmak isteyip konuşamamak, dalağınla böbreğin arasında sıkışıp kalmak...
belki de konuşmaya gücünün kalmadığını hissettiren durumdur. bir yanın da deliler gibi saatlerce konuşmak içini dökmek ister aslında. velhasıl garip bir tezat.
Seni çok iyi anlıyorum. Bir süre sonra konuşma isteğinin devam etmesine rağmen üşeneceksin. Çünkü sevmeyenin kulağına kürt düğünlerinde kullanılan dev hoparlörlerden koyup haftalarca kendini bağıra çağıra anlatsan da fayda etmez. Konuşma isteği hiç bitmez ama ihtiyaç azalır. Başarısızlık yıldırır. (bkz: bu müthiş bir bıkmışlık hali)
şu an yaşadığım durumun tam karşılığı. konuşsam çok kıracağım. önce yüzden susuyorum. kendi içimde sakinleşmeye ve en doğru sözleri bulmaya çalışıyorum. bazen sözler kifayetsiz kalır. ya da anlaşılamayacağı için susmak gerekir.
olaya şöyle bakılmalı; susulması gereken yerlerde, zamanlarda susmak abes karşılanmıyorsa, konuşacak çok şey olduğunda da konuşmak abes karşılanmamalıdır.
Karşısındakinden ümidi kesen insanın eylemidir.
Sana hala laf anlatıyorsam senden ümidim olduğu içindir. Neden anlamamakta ısrar ediyorsun diye çıkışılır en sonunda.
