benim gerikafalılığımdan da olabilir lakin. insan en güzel susarak sever. yan yana oturup, sessizce birbirini izleyerek, yanında olduğunu bilerek sever. gözlerinin içine bakarak sever. insan en güzel gülerek sever. zira kahvede miyiz amk ne konuşup durucaz? 2 dakka romantizm yaşayalım.
Sevgili olmanın en net belirleyici unsuru konu olmadığı halde konusmaya devam edebilmektedir. insanlar birbirine tamamen güvendiği zaman düşündüklerini süzgeçten gecirmeye gerek duymadan konuşurlar.
Bu nedenle birbirine tamamen guvenmeden birbirinizi sevmeniz zordur. Susmalar varsa bu kötü değildir. Kötü olan susma sırasında rahatsız hissetmektir.
o zaman sevdiğinin gözlerinin içine bakıp, hayır hayır sözle değil, sadece romantik ve kalleş bakışlarınla hissetireceksin, çünkü aşıksan gerçekten aşıksan, yani gerçekten o zaman söze ne gerek var, bunu anlatacaksın.
- ben bir kadınım ve aklım biraz eksik, konu açacak bilgim de yok sen konuşsana, demek istemesidir. aynen budur. bu örnek her kadın için geçerli diyebiliriz.
konusucak konu bitmisse niye yorum yapsın konu acmaya calıssın bu kız? Ben mantıklı bakmıyorum. Susun biraz birbirinize cevrim ici gorun sinirlenin, kıskanın. Cok konusmak ask oldurur.
erkekler...
Bazen ciddi anlamda acımasız olabiliyorlar. Kız şirinlik yapsın, zekasını konuştursun, her daim manikür-pedikürlü dolaşsın, güzel olsun, şen kahkahalar atsın. Bu kadar mı ? Keşke o kadar olsa bitmiyor ki istekler.
Belli ki konuşmaya devam etmek istiyor kız. Bunu anlamak bu kadar güç ise bir erkek için ne kendini yaksın ne de kızı. *
