konuyla uzaktan yakından bir ilgisi olmamasına rağmen arkadaşına akıl veren zihniyettir. (kendinde varmış gibi.)
örneğin; birine bir laf söylemişsinizdir, ama haketmiştir biliyorsunuzdur. olayı anlatırsınız bu zihniyete.. "keşke öyle demeseydin, böyle deseydin ayıp etmişsin. o da haklı bi yerde!" türü kelamlarla canınızı sıkar. (mirkelamını birkelamını skiyim dersiniz içten içe, ehaha)
ulan şerrefsiz sen biliyor musun o savunduğun insan o kelimeyi haketti mi, haketmedi mi? kırk kere anlatsan da yaşamakla bir olur mu?
çok da akıllı zanneder bunlar kendilerini. böyle bir ciddi anlamda akıl verme uslubu, sanki hayatını değiştirecek nasihatlarda bulunuyor pezevenk!
arkadaşınız mı değil mi belli olmaz bu kişiler, tanımadığı adamı öyle bir savunur ki. (al sana pezevenk, yıllardır bu günü bekledim. hem sen cidden kimin arkadaşısın! ühü ühühü)
Sadece akıl vermek eylemini gerçekleştirmek için kendini programlamış olduğunu düşündüğüm zihniyet..
Hani bazı replikler vardır bunu hayatın bir yerinde kullanmak istiyorum abi dersiniz içinizden..
Sonra repliğe uygun bir anı yakalayamadığınızdan alakasız bir yerde kullanırsız..
Onlar da abi ben artık akıl vermek istiyorum faydası olsa da olmasa da sikimde değil ben taşmakta olan aklımı birilerine vermek istiyorum diyenlerdir..
